Snellere toegang dan browser!
28 relaties: Agglutinatie (taalkunde), Aspect (taalkunde), Germaanse talen, Gotisch (taal), Grammatica, Grammaticale constructie, Grammaticale markeerder, Grammaticaliteit, Historische taalkunde, Hulpwerkwoord, Inchoatief werkwoord, Indo-Europese talen, Klinkerharmonie, Latijn, Lexicale eenheid, Middeleeuwen, Modaliteit (taalkunde), Nederlands, Oergermaans, Pragmatiek (taalkunde), Romaanse talen, Syntaxis (taalkunde), Toekomende tijd, Univerbatie, Verleden tijd, Versteende taalvorm, Voltooide tijd, Zwak werkwoord.
Agglutinatie (taalkunde)
Agglutinatie is een morfologisch verschijnsel waarbij affixen zoals achtervoegsels aan een woord worden toegevoegd om de betekenis ervan verder te specificeren.
Nieuw!!: Grammaticalisatie en Agglutinatie (taalkunde) · Bekijk meer »
Aspect (taalkunde)
Aspect (letterlijk 'oogpunt') is de grammaticale categorie die weergeeft hoe een taalgebruiker de (interne) temporele structuur van handelingen bekijkt.
Nieuw!!: Grammaticalisatie en Aspect (taalkunde) · Bekijk meer »
Germaanse talen
Zweeds De Germaanse talen vormen een subgroep van de Indo-Europese talen.
Nieuw!!: Grammaticalisatie en Germaanse talen · Bekijk meer »
Gotisch (taal)
Het Gotisch is een uitgestorven Oost-Germaanse taal, de enige taal uit deze tak waarover redelijk veel bekend is.
Nieuw!!: Grammaticalisatie en Gotisch (taal) · Bekijk meer »
Grammatica
Grammaticaboekje uit 1735. De spraakkunst, spraakleer of grammatica is binnen de theoretische taalkunde de benaming voor de studie, beschrijving en verklaring voor alles dat met de systematiek van een natuurlijke taal of kunsttaal te maken heeft.
Nieuw!!: Grammaticalisatie en Grammatica · Bekijk meer »
Grammaticale constructie
De term grammaticale constructie verwijst in het algemeen naar een eenheid van woorden, die varieert van hele zinnen via zinsdelen tot complexere lexemen zoals als werkwoord fungerende woordgroepen.
Nieuw!!: Grammaticalisatie en Grammaticale constructie · Bekijk meer »
Grammaticale markeerder
Markeerder is in de taalkundige benoeming de benaming voor een element dat een grammaticale categorie of de grammaticale functie van een bijbehorend zinsdeel markeert.
Nieuw!!: Grammaticalisatie en Grammaticale markeerder · Bekijk meer »
Grammaticaliteit
Grammaticaliteit (het tegenovergestelde is ongrammaticaliteit of agrammaticaliteit) is een begrip dat op taaluitingen wordt toegepast om aan te geven in hoeverre ze in grammaticaal opzicht aanvaardbaar zijn.
Nieuw!!: Grammaticalisatie en Grammaticaliteit · Bekijk meer »
Historische taalkunde
De historische taalkunde, ook wel diachronische of diachrone taalkunde, is de studie van taalverandering en dan meer de aard daarvan dan de taalverandering zelf.
Nieuw!!: Grammaticalisatie en Historische taalkunde · Bekijk meer »
Hulpwerkwoord
Een hulpwerkwoord is een werkwoord dat, in tegenstelling tot zelfstandige werkwoorden, een betekenis toevoegt aan een ander werkwoord en daardoor in principe niet zelfstandig voorkomt.
Nieuw!!: Grammaticalisatie en Hulpwerkwoord · Bekijk meer »
Inchoatief werkwoord
Een inchoatief werkwoord is een werkwoordsvorm waarvan de betekenis "iets dat begint of aan het ontstaan is" is.
Nieuw!!: Grammaticalisatie en Inchoatief werkwoord · Bekijk meer »
Indo-Europese talen
De Indo-Europese talen, soms ook wel Indo-Germaanse talen genoemd, vormen een taalfamilie van meer dan 400 verwante talen.
Nieuw!!: Grammaticalisatie en Indo-Europese talen · Bekijk meer »
Klinkerharmonie
De term klinkerharmonie of vocaalharmonie duidt strikt genomen het verschijnsel aan dat klinkers in een woord 'harmoniëren', dat wil zeggen bepaalde articulatiekenmerken gemeen hebben.
Nieuw!!: Grammaticalisatie en Klinkerharmonie · Bekijk meer »
Latijn
Latijn (Lingua Latina) is een Italische taal die oorspronkelijk werd gesproken door de Latijnen, onder wie ook het bekendste Latijnse volk, de Romeinen.
Nieuw!!: Grammaticalisatie en Latijn · Bekijk meer »
Lexicale eenheid
Een lexicale eenheid is in de lexicologie een woord of woordgroep - bijvoorbeeld een samenstelling of een nominale dan wel verbale constituent - die deel uitmaakt van het lexicon van een taal.
Nieuw!!: Grammaticalisatie en Lexicale eenheid · Bekijk meer »
Middeleeuwen
Mainzer Dom vanuit het zuidwesten De middeleeuwen (letterlijk tussenliggende eeuwen) (ca. 500 tot ca. 1500) vormen, in de historiografische indeling of periodisering van de geschiedenis van Europa, de periode tussen de klassieke oudheid en de vroegmoderne tijd.
Nieuw!!: Grammaticalisatie en Middeleeuwen · Bekijk meer »
Modaliteit (taalkunde)
Met modaliteit wordt in de taalkunde de verhouding tussen de werkelijkheid en de beschrijving van de werkelijkheid bedoeld.
Nieuw!!: Grammaticalisatie en Modaliteit (taalkunde) · Bekijk meer »
Nederlands
Het Nederlands is een West-Germaanse taal, de meest gebruikte taal in Nederland en België, de officiële taal van Suriname en een van de drie officiële talen van België.
Nieuw!!: Grammaticalisatie en Nederlands · Bekijk meer »
Oergermaans
Het Oergermaans of Protogermaans is een reconstructie van de taal die rond het begin van de jaartelling (de datering is grof) gesproken werd in Noord-West- en Midden-Europa.
Nieuw!!: Grammaticalisatie en Oergermaans · Bekijk meer »
Pragmatiek (taalkunde)
Pragmatiek is de tak van de semiotiek en de taalkunde die de relatie tussen tekens of taaluitingen en hun gebruikers bestudeert.
Nieuw!!: Grammaticalisatie en Pragmatiek (taalkunde) · Bekijk meer »
Romaanse talen
Catalaans De Romaanse talen zijn een tak van de Indo-Europese taalfamilie.
Nieuw!!: Grammaticalisatie en Romaanse talen · Bekijk meer »
Syntaxis (taalkunde)
Syntaxis (van het Oudgriekse συν- syn-, "samen", en τάξις táxis, "regeling"), ook vaak zinsleer genoemd, is een deelgebied binnen de theoretische taalkunde dat in ruime zin de studie omvat van alles wat met de opbouw en structuur van zinsdelen en zinnen te maken heeft, ofwel van de zinsbouw.
Nieuw!!: Grammaticalisatie en Syntaxis (taalkunde) · Bekijk meer »
Toekomende tijd
De toekomende tijd is een tempus met behulp waarvan in talen met een absolute tijd een handeling of toestand wordt uitgedrukt die in de toekomst plaatsvindt.
Nieuw!!: Grammaticalisatie en Toekomende tijd · Bekijk meer »
Univerbatie
Univerbatie is het verschijnsel dat een bepaalde collocatie verandert in iets dat als een enkel woord wordt beschouwd.
Nieuw!!: Grammaticalisatie en Univerbatie · Bekijk meer »
Verleden tijd
De verleden tijd is een tempus met behulp waarvan wordt uitgedrukt dat een handeling of toestand behoort tot een tijdstip dat voorafgaat aan het moment van spreken (bij talen met een absolute tijd) of tot een tijdstip dat aan dat van spreken kan voorafgaan, ermee kan samenvallen of er op kan volgen (bij talen met een relatieve tijd).
Nieuw!!: Grammaticalisatie en Verleden tijd · Bekijk meer »
Versteende taalvorm
Een versteende taalvorm is een taalvorm die niet langer aan verandering onderhevig is, maar die ook niet meer "leeft", in de zin dat hij niet meer in nieuwe combinaties gebruikt kan worden.
Nieuw!!: Grammaticalisatie en Versteende taalvorm · Bekijk meer »
Voltooide tijd
Voltooide tijd kan verwijzen naar.
Nieuw!!: Grammaticalisatie en Voltooide tijd · Bekijk meer »
Zwak werkwoord
Zwak werkwoord is een in descriptieve grammatica's van onder meer West-Germaanse talen veel gebruikte term voor het type werkwoord dat een vast achtervoegsel krijgt om de verleden tijd en het voltooid deelwoord te vormen.
Nieuw!!: Grammaticalisatie en Zwak werkwoord · Bekijk meer »
