Inhoudsopgave
36 relaties: Afasie, Akoestiek, Carl Wernicke, Centrum van Broca, Centrum van Wernicke, Communicatie, Foneem, Fonetiek, Frontale kwab, Idiolect, Intonatie (spraak), Klank, Klankinventaris van het Nederlands, Logopedie, Long (orgaan), Mens, Menselijke stem, Mentaal lexicon, Motorische afasie, Nederlands, Neuroloog, Paul Pierre Broca, Pim Levelt, Prosodie, Schrijven, Slissen, Spraakkanaal, Stotteren, Strottenhoofd, Syntaxis (taalkunde), Taal, Telegramstijl, Temporale kwab, Woordenboek, Woordenschat, Woordsemantiek.
- Dierengeluid
Afasie
Afasie is een taalstoornis (ICD-10: R47.0: dysfasie en afasie).
Bekijken Spraak en Afasie
Akoestiek
Akoestiek is de wetenschap die zich bezighoudt met geluid.
Bekijken Spraak en Akoestiek
Carl Wernicke
Carl Wernicke Carl Wernicke (Tarnowitz, 15 mei 1848 - Dörrberg, 15 juni 1905) was een Duits anatoom, neuroloog en psychiater.
Bekijken Spraak en Carl Wernicke
Centrum van Broca
Het centrum van BrocaHaan, H.R.M. de & Dekker, W.A.L. (1955-1957).
Bekijken Spraak en Centrum van Broca
Centrum van Wernicke
Het centrum van Wernicke is een deel van de hersenen.
Bekijken Spraak en Centrum van Wernicke
Communicatie
Betekenisgeving: "Dit is een groene boom". De boodschap lijkt te zijn verwerkt, maar er is nog geen reactie zichtbaar. Communicatie is een activiteit waarbij levende wezens betekenissen uitwisselen door op elkaars signalen te reageren.
Bekijken Spraak en Communicatie
Foneem
Een foneem (van Oudgrieks φωνή, phōnḗ, geluid, toon, stem, taal) is een verzameling klanken die alle dezelfde betekenisonderscheidende functie hebben.
Bekijken Spraak en Foneem
Fonetiek
De fonetiek of fonetica is het onderdeel van de taalkunde dat zich bezighoudt met de bestudering van de fysiologische, natuurkundige en waarneembare aspecten van spraak.
Bekijken Spraak en Fonetiek
Frontale kwab
De frontale kwabben of lobi frontales zijn een gebied in de hersenen van gewervelden.
Bekijken Spraak en Frontale kwab
Idiolect
Idiolect is het taalgebruik van één individu, iemands persoonlijke en persoonlijk-getinte taalgebruik, dat deze onderscheidt van andere gebruikers van dezelfde taal.
Bekijken Spraak en Idiolect
Intonatie (spraak)
Intonatie is een prosodische eenheid in de fonetiek.
Bekijken Spraak en Intonatie (spraak)
Klank
Klank is het totaal aan eigenschappen van een geluid.
Bekijken Spraak en Klank
Klankinventaris van het Nederlands
Het Standaardnederlands kent ongeveer 40 verschillende fonemen.
Bekijken Spraak en Klankinventaris van het Nederlands
Logopedie
Logopedie is de behandeling van communicatiestoornissen met betrekking tot alle functies van de mond.
Bekijken Spraak en Logopedie
Long (orgaan)
Gaswisseling in de longblaasjes Longen zijn gepaarde inwendige ademhalingsorganen van gewervelde dieren, met uitzondering van de meeste vissen en sommige amfibieën.
Bekijken Spraak en Long (orgaan)
Mens
Mensen (Homo sapiens) zijn intelligente primaten die gekenmerkt worden door hun rechtopstaande houding en tweevoetige voortbeweging, hun fijne motoriek en gebruik van werktuigen, hun complex taalgebruik en geavanceerde en zeer georganiseerde samenlevingen.
Bekijken Spraak en Mens
Menselijke stem
De menselijke stem wordt geproduceerd door het mechanisme in het strottenhoofd of de larynx: door het in trilling brengen van de in het strottenhoofd gelegen stemplooien (ook wel: stembanden) kunnen mensen stemgeluid voortbrengen.
Bekijken Spraak en Menselijke stem
Mentaal lexicon
Mentaal lexicon is een term die wordt gebruikt in de taalkunde.
Bekijken Spraak en Mentaal lexicon
Motorische afasie
Een motorische of expressieve afasie of een afasie van Broca is een vorm van afasie waarbij het taalbegrip min of meer intact is, maar waarbij er sprake is van een sterk verminderd vermogen of onvermogen tot het uitdrukken in allerlei vormen, waaronder spreken, schrijven en gebaren maken (inclusief gebarentaal).
Bekijken Spraak en Motorische afasie
Nederlands
Het Nederlands is een West-Germaanse taal, de meest gebruikte taal in Nederland en België, de officiële taal van Suriname en een van de drie officiële talen van België.
Bekijken Spraak en Nederlands
Neuroloog
Een neuroloog of neurologe is een arts, die als medisch specialisme de neurologie heeft en daarin bezig is met de werking en ziekten van spieren, zenuwen, ruggenmerg en de hersenen.
Bekijken Spraak en Neuroloog
Paul Pierre Broca
Paul Broca Paul Pierre Broca (Sainte-Foy-la-Grande, 28 juni 1824 - Parijs, 9 juli 1880) was een Franse arts, anatoom en antropoloog die vooral bekend werd door zijn (her)ontdekking van het spraakcentrum, dat naar hem het centrum van Broca wordt genoemd.
Bekijken Spraak en Paul Pierre Broca
Pim Levelt
Willem Johannes Maria (Pim) Levelt (Amsterdam, 17 mei 1938) is een Nederlandse psycholinguïst.
Bekijken Spraak en Pim Levelt
Prosodie
Prosodie (van het Griekse προσῳδία, prosōidía) is in de fonologie het ritme, de klemtoon en de intonatie van de stem bij het uitspreken van een zin of zinsdeel (in tegenstelling tot kleinere elementen als woorden en morfemen).
Bekijken Spraak en Prosodie
Schrijven
China en in Meso-Amerika. Deze kleitablet wordt gedateerd ca. 2350 v.Chr. hellenistische tijd opgerichte Bibliotheek van Celsus in Efese, Turkije die meer dan 12.000 perkamentrollen bewaarde alfabet. De vroegste sporen van het Oudnederlands dateren van ca. 425-450 (de runeninscriptie van Bergakker) en de 6e eeuw (de Salische wet) met de zin "Maltho thi afrio lito".
Bekijken Spraak en Schrijven
Slissen
Slissen is het verkeerd uitspreken van sisklanken, in het Nederlands vaak de s en de z. Het kan op twee manieren gebeuren.
Bekijken Spraak en Slissen
Spraakkanaal
Het spraakkanaal (of: aanzetstuk) is het geheel aan holten dat zich tussen de stemplooien enerzijds en de mond- en neusopeningen anderzijds bevindt.
Bekijken Spraak en Spraakkanaal
Stotteren
Stotteren wordt in de ICD-10 omschreven als "Spraak die wordt gekenmerkt door frequente herhaling of verlenging van geluiden, lettergrepen of woorden of ook wel door herhaalde aarzelingen of pauzes die het vloeiend verloop van de spraak onderbreken.
Bekijken Spraak en Stotteren
Strottenhoofd
Het strottenhoofd,Schuurmans Stekhoven, W. (1932).
Bekijken Spraak en Strottenhoofd
Syntaxis (taalkunde)
Syntaxis (van het Oudgriekse συν- syn-, "samen", en τάξις táxis, "regeling"), ook vaak zinsleer genoemd, is een deelgebied binnen de theoretische taalkunde dat in ruime zin de studie omvat van alles wat met de opbouw en structuur van zinsdelen en zinnen te maken heeft, ofwel van de zinsbouw.
Bekijken Spraak en Syntaxis (taalkunde)
Taal
Spijkerschrift is de oudst overgeleverde vorm van geschreven taal. Taal is een systeem van tekens – zoals gesproken klanken, gebaren, of geschreven symbolen – waarvan de mens gebruikmaakt om zijn gedachten te articuleren, zijn wereld te ordenen en te communiceren.
Bekijken Spraak en Taal
Telegramstijl
Telegramstijl is taalgebruik dat uitzonderlijk bondig is, doordat woorden die ertoe dienen welgevormde zinnen te genereren, maar die niet strikt noodzakelijk zijn voor het begrip van de boodschap, worden weggelaten.
Bekijken Spraak en Telegramstijl
Temporale kwab
De belangrijkste mediale windingen, gyri, van de temporale kwab, zie anatomie mediaal deel De drie laterale windingen van de temporale kwab, zie anatomie lateraal deel De twee grote visuele routes. De onderste of ventrale route loopt naar de temporale cortex. Deze is belangrijk voor herkenning van visuele objecten Hersenfilmpje met ''Lobus Temporalis'' in de hoofdrol De temporale kwabben of lobi temporales Federative Committee on Anatomical Terminology.
Bekijken Spraak en Temporale kwab
Woordenboek
Een fragment uit een Nederlands-Pools woordenboek Een woordenboek is een doorgaans alfabetisch gerangschikte verzameling woorden in een of meerdere talen die een naslagwerk vormen dat informatie geeft over de betekenis, de uitspraak, de spelling, de taalkundige eigenschappen, de afbreekpunten en de synoniemen van elk opgenomen woord.
Bekijken Spraak en Woordenboek
Woordenschat
Een woordenschat, lexicon, vocabularium of vocabulaire is de verzameling woorden die een taal of een persoon rijk is.
Bekijken Spraak en Woordenschat
Woordsemantiek
Woordsemantiek of lexicale semantiek is het onderdeel van de semantiek dat zich bezighoudt met de betekenis (denotatie/connotatie) van afzonderlijke lexicale elementen (woorden, morfemen of lexemen), en zich aldus onderscheidt van de zinssemantiek.
Bekijken Spraak en Woordsemantiek
Zie ook
Dierengeluid
Ook bekend als Praten, Spraakgebrek, Spraakklank, Spreken.