Snellere toegang dan browser!
26 relaties: Accusatief, Bepaling van gesteldheid, Bijvoeglijke bepaling, Bijwoordelijke bepaling, Bijzin, Constituent (taalkunde), Datief, Gezegde (taalkunde), Grammatica, Hoofdzin, Koppelwerkwoord, Lijdend voorwerp, Meewerkend voorwerp, Naamval, Nominatief, Onderwerp (taalkunde), Ontleding (grammatica), Persoonsvorm, Syntaxis (taalkunde), Tegenwoordige tijd, Verleden tijd, Voorzetsel, Voorzetselvoorwerp, Woordsoort, Zelfstandig naamwoord, Zin (taalkunde).
Accusatief
De accusatief (Latijn accusare.
Nieuw!!: Zinsdeel en Accusatief · Bekijk meer »
Bepaling van gesteldheid
Een bepaling van gesteldheid is een zinsdeel.
Nieuw!!: Zinsdeel en Bepaling van gesteldheid · Bekijk meer »
Bijvoeglijke bepaling
Een bijvoeglijke bepaling of attribuut is in de taalkunde een woordgroep die iets zegt over een direct volgend of voorafgaand element, meestal een zelfstandig naamwoord.
Nieuw!!: Zinsdeel en Bijvoeglijke bepaling · Bekijk meer »
Bijwoordelijke bepaling
De bijwoordelijke bepaling is in de zinsontleding een woord of woordgroep die meer informatie of een nadere omschrijving geeft over dat wat in het gezegde wordt uitgedrukt.
Nieuw!!: Zinsdeel en Bijwoordelijke bepaling · Bekijk meer »
Bijzin
Een bijzin of deelzin is in de redekundige ontleding een zin die deel uitmaakt van een samengestelde zin, maar die niet de hoofdzin is.
Nieuw!!: Zinsdeel en Bijzin · Bekijk meer »
Constituent (taalkunde)
Een constituent of samenhangende woordgroep is een deel van een zin (vaak een zinsdeel of anders een deel hiervan) dat zich in syntactisch opzicht als eenheid manifesteert.
Nieuw!!: Zinsdeel en Constituent (taalkunde) · Bekijk meer »
Datief
De datief (Latijn dare, datum.
Nieuw!!: Zinsdeel en Datief · Bekijk meer »
Gezegde (taalkunde)
De term gezegde verwijst in de zinsontleding naar hetgeen in een zin over het onderwerp wordt verteld.
Nieuw!!: Zinsdeel en Gezegde (taalkunde) · Bekijk meer »
Grammatica
Grammaticaboekje uit 1735. De spraakkunst, spraakleer of grammatica is binnen de theoretische taalkunde de benaming voor de studie, beschrijving en verklaring voor alles dat met de systematiek van een natuurlijke taal of kunsttaal te maken heeft.
Nieuw!!: Zinsdeel en Grammatica · Bekijk meer »
Hoofdzin
Een hoofdzin is in de ontleding een zin die wordt onderscheiden van bijzinnen.
Nieuw!!: Zinsdeel en Hoofdzin · Bekijk meer »
Koppelwerkwoord
Een koppelwerkwoord verbindt twee delen van een zin, waarbij het ene deel een naamwoord is en een eigenschap van het andere deel (het onderwerp) aangeeft.
Nieuw!!: Zinsdeel en Koppelwerkwoord · Bekijk meer »
Lijdend voorwerp
Het lijdend voorwerp of direct object is het zinsdeel waarop de werking van het werkwoord (het werkwoordelijk gezegde) rechtstreeks betrekking heeft; in sommige gevallen is het lijdend voorwerp het onmiddellijke resultaat van de door het werkwoordelijk gezegde omschreven handeling.
Nieuw!!: Zinsdeel en Lijdend voorwerp · Bekijk meer »
Meewerkend voorwerp
Het meewerkend voorwerp is in de redekundige ontleding het zinsdeel waarop de door het gezegde en het lijdend voorwerp uitgedrukte werking gericht is.
Nieuw!!: Zinsdeel en Meewerkend voorwerp · Bekijk meer »
Naamval
Een naamval of casus is een middel waarmee de grammaticale functie van een lidwoord, naamwoord of voornaamwoordEr is onder taalkundigen echter geen consensus dat de verbogen vormen van persoonlijke voornaamwoorden tevens onder de noemer van naamval vallen.
Nieuw!!: Zinsdeel en Naamval · Bekijk meer »
Nominatief
De nominatief (Latijn casus nominativus, afgeleid van nominare.
Nieuw!!: Zinsdeel en Nominatief · Bekijk meer »
Onderwerp (taalkunde)
Het onderwerp (ook subject genoemd) is in de redekundige ontleding het zinsdeel dat in aantonende en vragende zinnen bepaalt hoe de persoonsvorm (het 'finiete werkwoord' of verbum finitum) eruitziet.
Nieuw!!: Zinsdeel en Onderwerp (taalkunde) · Bekijk meer »
Ontleding (grammatica)
P.C. (Piet) Paardekooper.https://www.dbnl.org/tekst/_taa014200001_01/_taa014200001_01_0139.php ‘Ik ben de hofnar die de koning af en toe eens goed beledigt’ Interview met prof. dr. P.C. Paardekooper, Neerlands eigenzinnigste taalkundige, Onze Taal, Jan Erik Grezel. Jaargang 69, 2000, tijdschrift Onze Taal, pag. 220. Grammaticale ontleding of analyse is de taalkundige discipline die de woorden en onderdelen binnen een zin onderscheidt en deze benoemt.
Nieuw!!: Zinsdeel en Ontleding (grammatica) · Bekijk meer »
Persoonsvorm
De persoonsvorm (verbum finitum) is in de redekundige ontleding een vorm van het werkwoord die in persoon en getal (enkelvoud vs. meervoud) met het onderwerp overeenstemt en in een andere tijd kan worden overgebracht.
Nieuw!!: Zinsdeel en Persoonsvorm · Bekijk meer »
Syntaxis (taalkunde)
Syntaxis (van het Oudgriekse συν- syn-, "samen", en τάξις táxis, "regeling"), ook vaak zinsleer genoemd, is een deelgebied binnen de theoretische taalkunde dat in ruime zin de studie omvat van alles wat met de opbouw en structuur van zinsdelen en zinnen te maken heeft, ofwel van de zinsbouw.
Nieuw!!: Zinsdeel en Syntaxis (taalkunde) · Bekijk meer »
Tegenwoordige tijd
De tegenwoordige tijd is in de meeste talen het meest gebruikte tempus, met behulp waarvan de volgende vier situaties tot uiting kunnen worden gebracht.
Nieuw!!: Zinsdeel en Tegenwoordige tijd · Bekijk meer »
Verleden tijd
De verleden tijd is een tempus met behulp waarvan wordt uitgedrukt dat een handeling of toestand behoort tot een tijdstip dat voorafgaat aan het moment van spreken (bij talen met een absolute tijd) of tot een tijdstip dat aan dat van spreken kan voorafgaan, ermee kan samenvallen of er op kan volgen (bij talen met een relatieve tijd).
Nieuw!!: Zinsdeel en Verleden tijd · Bekijk meer »
Voorzetsel
Een voorzetsel (of prepositie) is een onverbuigbare woordsoort die altijd deel uitmaakt van een zinsdeel (vaak is dit een bijwoordelijke bepaling) en de aard van de relatie tussen verschillende elementen in de zin aangeeft.
Nieuw!!: Zinsdeel en Voorzetsel · Bekijk meer »
Voorzetselvoorwerp
Het voorzetselvoorwerp is een zinsdeel dat altijd met een vast voorzetsel begint.
Nieuw!!: Zinsdeel en Voorzetselvoorwerp · Bekijk meer »
Woordsoort
Elk woord in een taal behoort tot een bepaalde woordsoort, woordklasse ofwel lexicale categorie.
Nieuw!!: Zinsdeel en Woordsoort · Bekijk meer »
Zelfstandig naamwoord
Het zelfstandig naamwoord (Romaanse term: nomen of substantief, afkorting znw.) is de woordsoort die wordt gebruikt om in een uitspraak de personen of zaken aan te duiden waar de uitspraak betrekking op heeft, in talen waarin zulke aanduidingen een aparte lexicale categorie (woordsoort) vormen.
Nieuw!!: Zinsdeel en Zelfstandig naamwoord · Bekijk meer »
Zin (taalkunde)
Een zin is een verzameling woorden die in de juiste volgorde een complete en begrijpelijke tekst opleveren.
Nieuw!!: Zinsdeel en Zin (taalkunde) · Bekijk meer »
