Afleiding (taalkunde) en Woord

Snelkoppelingen: Verschillen, Overeenkomsten, Jaccard Similarity Coëfficiënt, Referenties.

Verschil tussen Afleiding (taalkunde) en Woord

Afleiding (taalkunde) vs. Woord

Een afleiding of derivatie is in de taalkunde een geleed woord waarvan een van de delen een gebonden morfeem is, een woorddeel dat niet zelfstandig als woord kan optreden zoals voor- of achtervoegsels (ook wel pre- en suffixen genoemd). Een woord is het kleinste zelfstandig gebruikte taalelement, dat in de spreektaal is opgebouwd uit klanken en in de geschreven taal uit letters.

Affix

Een affix of toevoegsel is in de taalkunde een (meestal gebonden) morfeem dat van zichzelf geen betekenis heeft, maar dat aan een ander morfeem (meestal een woord) vastgehecht wordt om zodoende een nieuw woord met een afgeleide betekenis te vormen.

Affix en Afleiding (taalkunde) · Affix en Woord · Bekijk meer »

Bijvoeglijk naamwoord

Een bijvoeglijk naamwoord of adjectief is een woordsoort in de taalkundige benoeming.

Afleiding (taalkunde) en Bijvoeglijk naamwoord · Bijvoeglijk naamwoord en Woord · Bekijk meer »

Gebonden morfeem

Een gebonden morfeem is in de taalkunde een morfeem dat niet zelfstandig kan functioneren.

Afleiding (taalkunde) en Gebonden morfeem · Gebonden morfeem en Woord · Bekijk meer »

Latijn

Latijn (Lingua Latina) is een Italische taal die oorspronkelijk werd gesproken door de Latijnen, onder wie ook het bekendste Latijnse volk, de Romeinen.

Afleiding (taalkunde) en Latijn · Latijn en Woord · Bekijk meer »

Leenwoord

Een leenwoord is een woord dat door een taal is ontleend aan een andere taal.

Afleiding (taalkunde) en Leenwoord · Leenwoord en Woord · Bekijk meer »

Morfologie (taalkunde)

Morfologie of vormleer is, binnen de taalkunde, de leer van de woordstructuur en de woordvorming.

Afleiding (taalkunde) en Morfologie (taalkunde) · Morfologie (taalkunde) en Woord · Bekijk meer »

Neologisme

telescoop heen. Een neologisme of nieuwvorming is een willekeurig, nieuw woord in een gegeven taal.

Afleiding (taalkunde) en Neologisme · Neologisme en Woord · Bekijk meer »

Samenstelling (taalkunde)

Duits is, net als Nederlands, een taal waarin veel determinatieve samenstellingen voorkomen. Hierboven het Duitse woord voor 'rioolwaterzuiveringsinstallatie'.Een samenstelling of compositum is een woord dat gevormd is door samenvoeging van twee of meer opzichzelfstaande woorden.

Afleiding (taalkunde) en Samenstelling (taalkunde) · Samenstelling (taalkunde) en Woord · Bekijk meer »

Syntaxis (taalkunde)

Syntaxis (van het Oudgriekse συν- syn-, "samen", en τάξις táxis, "regeling"), ook vaak zinsleer genoemd, is een deelgebied binnen de theoretische taalkunde dat in ruime zin de studie omvat van alles wat met de opbouw en structuur van zinsdelen en zinnen te maken heeft, ofwel van de zinsbouw.

Afleiding (taalkunde) en Syntaxis (taalkunde) · Syntaxis (taalkunde) en Woord · Bekijk meer »

Taalkunde

Taalkunde, ook wel taalwetenschap of linguïstiek, is de wetenschappelijke studie van de natuurlijke talen.

Afleiding (taalkunde) en Taalkunde · Taalkunde en Woord · Bekijk meer »

Werkwoord

Het werkwoord (Latijn: verbum) is een woordsoort die in bijna alle talen van de wereld samen met het subject (onderwerp) en eventueel een of meer objecten (voorwerpen) de basis vormt van een zin.

Afleiding (taalkunde) en Werkwoord · Werkwoord en Woord · Bekijk meer »

Woord

Een woord is het kleinste zelfstandig gebruikte taalelement, dat in de spreektaal is opgebouwd uit klanken en in de geschreven taal uit letters.

Afleiding (taalkunde) en Woord · Woord en Woord · Bekijk meer »

Zelfstandig naamwoord

Het zelfstandig naamwoord (Romaanse term: nomen of substantief, afkorting znw.) is de woordsoort die wordt gebruikt om in een uitspraak de personen of zaken aan te duiden waar de uitspraak betrekking op heeft, in talen waarin zulke aanduidingen een aparte lexicale categorie (woordsoort) vormen.

Afleiding (taalkunde) en Zelfstandig naamwoord · Woord en Zelfstandig naamwoord · Bekijk meer »