Heinrich Wilhelm Olbers en Planetoïde

Snelkoppelingen: Verschillen, Overeenkomsten, Jaccard Similarity Coëfficiënt, Referenties.

Verschil tussen Heinrich Wilhelm Olbers en Planetoïde

Heinrich Wilhelm Olbers vs. Planetoïde

Heinrich Olbers Heinrich Wilhelm Matthias Olbers (Arbergen (Hemelingen)), 11 oktober 1758 – Bremen, 2 maart 1840) was een Duits astronoom. Olbers studeerde tussen 1777 en 1780 geneeskunde aan de universiteit van Göttingen en na een jaar ziekenhuistraining in Wenen, vestigde hij zich als arts in Bremen. Zijn echte passie lag echter bij de astronomie, en hij bouwde een privé-sterrenwacht. Nadat hij in 1820 om gezondheidsredenen zijn praktijk moest opgeven, kon hij zich volledig aan de astronomie wijden. Hoewel hij zich met meer deelonderwerpen bezighield, was het zoeken naar kometen zijn belangrijkste bezigheid. Olbers' naam als astronoom werd gemaakt in 1797 toen (buiten zijn medeweten) een door hem ontwikkelde methode werd gepubliceerd om uit slechts 3 waarnemingen de baan van een komeet vast te stellen. Deze methode zou de gehele 19e eeuw in gebruik blijven. Op 1 januari 1802, precies 1 jaar na de ontdekking door Giuseppe Piazzi, vond hij de planetoïde Ceres als eerste terug. Later dat jaar ontdekte hij zelf een tweede planetoïde, Pallas. Toen ook Juno ontdekt was, stelde hij vast dat alle drie in dezelfde regio van de hemel samenkwamen, wat hij gebruikte bij de ontdekking van Vesta in 1807, die desondanks tot 1845 de laatst ontdekte planetoïde bleef. Hiernaast was Olbers de ontdekker van zes kometen. In 1820 beschreef hij de Paradox van Olbers, een logische redenering die aantoont dat het heelal niet oneindig groot kan zijn. Categorie:Duits astronoom. Foto van de planetoïde 253 Mathilde, in 1997 gemaakt door de ruimtesonde NEAR Shoemaker. Mathilde is iets groter dan 50 km in diameter. Planetoïden, ook wel asteroïden genoemd, zijn stukken materie die zich evenals planeten en dwergplaneten in een baan om de Zon bewegen.

Baan (hemellichaam)

Een baan rond een hemellichaam is de beweging die ruimtevaartuigen zoals kunstmanen en ruimtestations, maar ook manen en planeten, rond een (ander) hemellichaam uitvoeren.

Baan (hemellichaam) en Heinrich Wilhelm Olbers · Baan (hemellichaam) en Planetoïde · Bekijk meer »

Ceres (dwergplaneet)

Ceres, officieel – volgens de nomenclatuur voor planetoïden – (1) Ceres, symbool ⚳, is de enige dwergplaneet in het zonnestelsel die zich in de planetoïdengordel bevindt.

Ceres (dwergplaneet) en Heinrich Wilhelm Olbers · Ceres (dwergplaneet) en Planetoïde · Bekijk meer »

Juno (planetoïde)

(3) Juno is een planetoïde die werd ontdekt op 1 september 1804 door de Duitse astronoom Karl L. Harding met een bescheiden 50mm-telescoop.

Heinrich Wilhelm Olbers en Juno (planetoïde) · Juno (planetoïde) en Planetoïde · Bekijk meer »

Komeet

Komeet Hale-Bopp op 29 maart 1997 gefotografeerd boven Pazin, Kroatië Schmidt telescoop, belichtingstijd 1 minuut. Uit de foto valt af te leiden dat de zon zich rechtsonder bevindt (want de plasmastaart wijst van de zon af) en dat de komeet zich naar links beweegt (want de stofstaart blijft achter). Kometen zijn relatief kleine hemellichamen die in een vaak langgerekte elliptische baan rond een ster draaien en uit ijs, gas en stof bestaan ("vuile sneeuwballen").

Heinrich Wilhelm Olbers en Komeet · Komeet en Planetoïde · Bekijk meer »

Pallas (planetoïde)

(2) Pallas is de tweede planetoïde in het zonnestelsel, zowel wat betreft de grootte als de volgorde van ontdekking (op 28 maart 1802 door H. W. Olbers te Bremen).

Heinrich Wilhelm Olbers en Pallas (planetoïde) · Pallas (planetoïde) en Planetoïde · Bekijk meer »

Vesta (planetoïde)

Vesta, officiële naam (4) Vesta, is de op twee na grootste planetoïde in de hoofdring en is tussen de 468 en 530 km in diameter.

Heinrich Wilhelm Olbers en Vesta (planetoïde) · Planetoïde en Vesta (planetoïde) · Bekijk meer »