Snellere toegang dan browser!Overeenkomsten tussen Taal en Woord
Taal en Woord hebben 36 dingen gemeen (in Unionpedia): Betekenis, Bijvoeglijk naamwoord, Concept (filosofie), Constituent (taalkunde), Ferdinand de Saussure, Foneem, Fonetiek, Fonologie, Geschreven taal, Grammatica, Hyperoniem, Hyponiem, Latijn, Leenwoord, Letter, Lettergreep, Lexeem, Liturgie, Morfeem, Morfologie (taalkunde), Psychologie, Semantiek, Spelling, Spreektaal, Syntaxis (taalkunde), Taalkunde, Tekst, Telwoord, Tussenwerpsel, Voegwoord, ..., Voorzetsel, Werkwoord, Woord, Woordenboek, Zelfstandig naamwoord, Zin (taalkunde). Uitbreiden index (6 meer) »
Betekenis
De betekenis is datgene in de werkelijkheid waarnaar door middel van een teken (een woord, gebaar, voorwerp of andersoortige betekenisdrager die verwijst naar een betekenis) wordt verwezen.
Betekenis en Taal · Betekenis en Woord ·
Bijvoeglijk naamwoord
Een bijvoeglijk naamwoord of adjectief is een woordsoort in de taalkundige benoeming.
Bijvoeglijk naamwoord en Taal · Bijvoeglijk naamwoord en Woord ·
Concept (filosofie)
Een concept (Latijn concipere - conceptum: bijeen-nemen, be-grijpen, be-vatten) is, in de filosofie en in de wetenschappelijke theorievorming, een basisbegrip: een cognitieve (mentale) eenheid, waarin meerdere ideeën, op grond van hun cognitief ervaren verwantschap, worden samengevat tot een hogere cognitieve klasse.
Concept (filosofie) en Taal · Concept (filosofie) en Woord ·
Constituent (taalkunde)
Een constituent of samenhangende woordgroep is een deel van een zin (vaak een zinsdeel of anders een deel hiervan) dat zich in syntactisch opzicht als eenheid manifesteert.
Constituent (taalkunde) en Taal · Constituent (taalkunde) en Woord ·
Ferdinand de Saussure
Ferdinand de Saussure (Genève, 26 november 1857 - Vufflens-le-Château, 22 februari 1913) was een Zwitserse taalwetenschapper die de basis legde voor de huidige taalkunde.
Ferdinand de Saussure en Taal · Ferdinand de Saussure en Woord ·
Foneem
Een foneem (van Oudgrieks φωνή, phōnḗ, geluid, toon, stem, taal) is een verzameling klanken die alle dezelfde betekenisonderscheidende functie hebben.
Foneem en Taal · Foneem en Woord ·
Fonetiek
De fonetiek of fonetica is het onderdeel van de taalkunde dat zich bezighoudt met de bestudering van de fysiologische, natuurkundige en waarneembare aspecten van spraak.
Fonetiek en Taal · Fonetiek en Woord ·
Fonologie
Fonologie of klankleer is de tak van de taalwetenschap die de kleinste, betekenisonderscheidende klanken bestuderen.
Fonologie en Taal · Fonologie en Woord ·
Geschreven taal
Geschreven taal is de weergave van gesproken taal door middel van een systeem dat de spraakklanken vertegenwoordigt, ofwel schrift.
Geschreven taal en Taal · Geschreven taal en Woord ·
Grammatica
Grammaticaboekje uit 1735. De spraakkunst, spraakleer of grammatica is binnen de theoretische taalkunde de benaming voor de studie, beschrijving en verklaring voor alles dat met de systematiek van een natuurlijke taal of kunsttaal te maken heeft.
Grammatica en Taal · Grammatica en Woord ·
Hyperoniem
Een hyperoniem (van Oudgrieks ὑπέρ (huper), "boven" en ὄνυμα (onuma), "naam") of koepelwoord is in de woordsemantiek een woord dat de betekenis van een ander woord in dezelfde of een andere taal volledig omvat, maar hier geen synoniem van is.
Hyperoniem en Taal · Hyperoniem en Woord ·
Hyponiem
Een begrip A is een hyponiem van een begrip B als de verzameling van alle A een deelverzameling is van de verzameling van alle B (doorgaans een strikte deelverzameling).
Hyponiem en Taal · Hyponiem en Woord ·
Latijn
Latijn (Lingua Latina) is een Italische taal die oorspronkelijk werd gesproken door de Latijnen, onder wie ook het bekendste Latijnse volk, de Romeinen.
Latijn en Taal · Latijn en Woord ·
Leenwoord
Een leenwoord is een woord dat door een taal is ontleend aan een andere taal.
Leenwoord en Taal · Leenwoord en Woord ·
Letter
Letterkaartjes Letterontwerp uit 1517 Een letter of karakter is een teken opgebouwd uit streken om in de geschreven taal een of enkele opeenvolgende klanken uit de gesproken taal weer te geven.
Letter en Taal · Letter en Woord ·
Lettergreep
Een lettergreep of syllabe is een klankgroep binnen een woord die minimaal uit een klinker bestaat.
Lettergreep en Taal · Lettergreep en Woord ·
Lexeem
Een lexeem (van Oudgrieks λέξις, léxis, woord) is een combinatie van fonemen, morfemen en lettertekens, die min of meer overeenkomt met wat op lexicaal niveau een woord wordt genoemd.
Lexeem en Taal · Lexeem en Woord ·
Liturgie
Liturgie is het geheel van voorgeschreven gebeden, ceremoniën en handelingen die een eredienst uitmaken.
Liturgie en Taal · Liturgie en Woord ·
Morfeem
In de taalkunde is een morfeem of betekeniseenheid een woord of een deel van een woord met een eigen betekenis, dat niet in kleinere woorddelen met eigen betekenissen kan worden opgesplitst.
Morfeem en Taal · Morfeem en Woord ·
Morfologie (taalkunde)
Morfologie of vormleer is, binnen de taalkunde, de leer van de woordstructuur en de woordvorming.
Morfologie (taalkunde) en Taal · Morfologie (taalkunde) en Woord ·
Psychologie
Psychologie (verouderd: zielkunde) is de academische discipline die zich bezighoudt met het innerlijk leven (kennen, voelen en streven) en het gedrag van mensen.
Psychologie en Taal · Psychologie en Woord ·
Semantiek
De semantiek of betekenisleer is een wetenschap die zich bezighoudt met de betekenis van symbolen, waarbij het in het bijzonder de bouwstenen van natuurlijke talen die voor de communicatie dienen ofwel woorden en zinnen betreft.
Semantiek en Taal · Semantiek en Woord ·
Spelling
Spelling in groep 3 van de basisschool. Het woord spelling heeft twee verwante betekenissen.
Spelling en Taal · Spelling en Woord ·
Spreektaal
Spreektaal is een vorm van informeel taalgebruik, en is het tegenovergestelde van schrijftaal.
Spreektaal en Taal · Spreektaal en Woord ·
Syntaxis (taalkunde)
Syntaxis (van het Oudgriekse συν- syn-, "samen", en τάξις táxis, "regeling"), ook vaak zinsleer genoemd, is een deelgebied binnen de theoretische taalkunde dat in ruime zin de studie omvat van alles wat met de opbouw en structuur van zinsdelen en zinnen te maken heeft, ofwel van de zinsbouw.
Syntaxis (taalkunde) en Taal · Syntaxis (taalkunde) en Woord ·
Taalkunde
Taalkunde, ook wel taalwetenschap of linguïstiek, is de wetenschappelijke studie van de natuurlijke talen.
Taal en Taalkunde · Taalkunde en Woord ·
Tekst
Een tekst is, ruim gedefinieerd, een reeks talige tekens, zoals letters, symbolen of klanken, die in een communicatieve situatie als een geheel wordt ervaren.
Taal en Tekst · Tekst en Woord ·
Telwoord
Een telwoord (numerale, mv. numeralia) is een woord waarmee een aantal of een rangnummer wordt aangeduid.
Taal en Telwoord · Telwoord en Woord ·
Tussenwerpsel
Een tussenwerpsel is een uitroep, die buiten de woordvolgorde staat.
Taal en Tussenwerpsel · Tussenwerpsel en Woord ·
Voegwoord
Een voegwoord of conjunctie is een woord dat twee deelzinnen (ook wel 'clauses' genoemd) met elkaar verbindt.
Taal en Voegwoord · Voegwoord en Woord ·
Voorzetsel
Een voorzetsel (of prepositie) is een onverbuigbare woordsoort die altijd deel uitmaakt van een zinsdeel (vaak is dit een bijwoordelijke bepaling) en de aard van de relatie tussen verschillende elementen in de zin aangeeft.
Taal en Voorzetsel · Voorzetsel en Woord ·
Werkwoord
Het werkwoord (Latijn: verbum) is een woordsoort die in bijna alle talen van de wereld samen met het subject (onderwerp) en eventueel een of meer objecten (voorwerpen) de basis vormt van een zin.
Taal en Werkwoord · Werkwoord en Woord ·
Woord
Een woord is het kleinste zelfstandig gebruikte taalelement, dat in de spreektaal is opgebouwd uit klanken en in de geschreven taal uit letters.
Taal en Woord · Woord en Woord ·
Woordenboek
Een fragment uit een Nederlands-Pools woordenboek Een woordenboek is een doorgaans alfabetisch gerangschikte verzameling woorden in een of meerdere talen die een naslagwerk vormen dat informatie geeft over de betekenis, de uitspraak, de spelling, de taalkundige eigenschappen, de afbreekpunten en de synoniemen van elk opgenomen woord.
Taal en Woordenboek · Woord en Woordenboek ·
Zelfstandig naamwoord
Het zelfstandig naamwoord (Romaanse term: nomen of substantief, afkorting znw.) is de woordsoort die wordt gebruikt om in een uitspraak de personen of zaken aan te duiden waar de uitspraak betrekking op heeft, in talen waarin zulke aanduidingen een aparte lexicale categorie (woordsoort) vormen.
Taal en Zelfstandig naamwoord · Woord en Zelfstandig naamwoord ·
Zin (taalkunde)
Een zin is een verzameling woorden die in de juiste volgorde een complete en begrijpelijke tekst opleveren.
De bovenstaande lijst antwoord op de volgende vragen
- In wat lijkt op Taal en Woord
- Wat het gemeen heeft Taal en Woord
- Overeenkomsten tussen Taal en Woord
Vergelijking tussen Taal en Woord
Taal heeft 395 relaties, terwijl de Woord heeft 70. Zoals ze gemeen hebben 36, de Jaccard-index is 7.74% = 36 / (395 + 70).
Referenties
Dit artikel toont de relatie tussen Taal en Woord. Om toegang te krijgen tot elk artikel waarvan de informatie werd gehaald, kunt u terecht op:
