Snellere toegang dan browser!
29 relaties: Absolutief, Accusatief, Analytische taal, Argument (taalkunde), Bijvoeglijke bepaling, Differentiële objectmarkering, Ergatief, Gezegde (taalkunde), Grammatica, Grammaticale markeerder, Hoofdwerkwoord, Indirect object, Lijden, Morfologie (taalkunde), Naamval, Nulmorfeem, Object (taalkunde), Onderwerp (taalkunde), Patiëns, Persoonlijk voornaamwoord, Substantivering, Thematische relatie, Transitiviteit (taalkunde), Voorzetsel, Voorzetselvoorwerp, Werkwoord, Woordvolgorde, Zelfstandig naamwoord, Zinsdeel.
Absolutief
De absolutief is in ergatieve talen een naamval die contrasteert met de ergatief.
Nieuw!!: Lijdend voorwerp en Absolutief · Bekijk meer »
Accusatief
De accusatief (Latijn accusare.
Nieuw!!: Lijdend voorwerp en Accusatief · Bekijk meer »
Analytische taal
Een analytische taal is een taal waar verreweg de meeste, zo niet alle morfemen in de grammatica als zelfstandige woorden optreden.
Nieuw!!: Lijdend voorwerp en Analytische taal · Bekijk meer »
Argument (taalkunde)
Een argument is in de taalkunde een zinsdeel dat onlosmakelijk is verbonden met een werkwoordsvorm, waar het een thematische relatie mee heeft.
Nieuw!!: Lijdend voorwerp en Argument (taalkunde) · Bekijk meer »
Bijvoeglijke bepaling
Een bijvoeglijke bepaling of attribuut is in de taalkunde een woordgroep die iets zegt over een direct volgend of voorafgaand element, meestal een zelfstandig naamwoord.
Nieuw!!: Lijdend voorwerp en Bijvoeglijke bepaling · Bekijk meer »
Differentiële objectmarkering
Differentiële objectmarkering ofwel DOM is het naargelang de betekenis opdelen van het lijdend voorwerp in twee klassen, waarbij de ene klasse wel een expliciete markering (bijvoorbeeld in de vorm van een suffix of voorzetsel) krijgt en de andere niet.
Nieuw!!: Lijdend voorwerp en Differentiële objectmarkering · Bekijk meer »
Ergatief
De ergatief is de naamval waar in ergatieve talen - zoals het Baskisch, Georgisch, Groenlands en Sumerisch - het onderwerp van transitieve zinnen in staat.
Nieuw!!: Lijdend voorwerp en Ergatief · Bekijk meer »
Gezegde (taalkunde)
De term gezegde verwijst in de zinsontleding naar hetgeen in een zin over het onderwerp wordt verteld.
Nieuw!!: Lijdend voorwerp en Gezegde (taalkunde) · Bekijk meer »
Grammatica
Grammaticaboekje uit 1735. De spraakkunst, spraakleer of grammatica is binnen de theoretische taalkunde de benaming voor de studie, beschrijving en verklaring voor alles dat met de systematiek van een natuurlijke taal of kunsttaal te maken heeft.
Nieuw!!: Lijdend voorwerp en Grammatica · Bekijk meer »
Grammaticale markeerder
Markeerder is in de taalkundige benoeming de benaming voor een element dat een grammaticale categorie of de grammaticale functie van een bijbehorend zinsdeel markeert.
Nieuw!!: Lijdend voorwerp en Grammaticale markeerder · Bekijk meer »
Hoofdwerkwoord
Het hoofdwerkwoord is in een zin het werkwoord dat de betekeniskern van het gezegde draagt.
Nieuw!!: Lijdend voorwerp en Hoofdwerkwoord · Bekijk meer »
Indirect object
Indirect object is in de ontleding de verzamelterm voor de zinsdelen die zelfstandigheden aanduiden waarop de door het werkwoord uitgedrukte handeling of werking niet rechtstreeks is gericht, zoals bij het lijdend voorwerp, maar alleen indirect.
Nieuw!!: Lijdend voorwerp en Indirect object · Bekijk meer »
Lijden
Lijden is het ondergaan van smart en ellende.
Nieuw!!: Lijdend voorwerp en Lijden · Bekijk meer »
Morfologie (taalkunde)
Morfologie of vormleer is, binnen de taalkunde, de leer van de woordstructuur en de woordvorming.
Nieuw!!: Lijdend voorwerp en Morfologie (taalkunde) · Bekijk meer »
Naamval
Een naamval of casus is een middel waarmee de grammaticale functie van een lidwoord, naamwoord of voornaamwoordEr is onder taalkundigen echter geen consensus dat de verbogen vormen van persoonlijke voornaamwoorden tevens onder de noemer van naamval vallen.
Nieuw!!: Lijdend voorwerp en Naamval · Bekijk meer »
Nulmorfeem
Nulmorfeem is een term uit de taalkunde die verwijst naar een klankloos lid van een oppositie of paradigma (met andere woorden, het is een morfeem zonder klankvorm).
Nieuw!!: Lijdend voorwerp en Nulmorfeem · Bekijk meer »
Object (taalkunde)
Object is in de redekundige ontleding de overkoepelende benaming voor alle mogelijke grammaticale functies van een zinsdeel waarop de door middel van het werkwoord uitgedrukte handeling direct of indirect betrekking heeft.
Nieuw!!: Lijdend voorwerp en Object (taalkunde) · Bekijk meer »
Onderwerp (taalkunde)
Het onderwerp (ook subject genoemd) is in de redekundige ontleding het zinsdeel dat in aantonende en vragende zinnen bepaalt hoe de persoonsvorm (het 'finiete werkwoord' of verbum finitum) eruitziet.
Nieuw!!: Lijdend voorwerp en Onderwerp (taalkunde) · Bekijk meer »
Patiëns
Patiëns is in de taalkunde de benaming voor een thematische relatie die uitdrukt dat het betreffende zinsdeel de door middel van het werkwoord beschreven handeling ondergaat.
Nieuw!!: Lijdend voorwerp en Patiëns · Bekijk meer »
Persoonlijk voornaamwoord
Een persoonlijk voornaamwoord (Latijn: pronomen personale) is een woord dat in de plaats komt van een zelfstandig naamwoord of een eigennaam waarmee een persoon of zaak wordt aangeduid.
Nieuw!!: Lijdend voorwerp en Persoonlijk voornaamwoord · Bekijk meer »
Substantivering
Substantivering of nominalisatie is het veranderen in een zelfstandig naamwoord van een woord dat tot een andere klasse behoort.
Nieuw!!: Lijdend voorwerp en Substantivering · Bekijk meer »
Thematische relatie
Met thematische relatie wordt in de syntaxis en de semantiek de rol van een nominale constituent met betrekking tot het hoofdwerkwoord van een zin bedoeld.
Nieuw!!: Lijdend voorwerp en Thematische relatie · Bekijk meer »
Transitiviteit (taalkunde)
Een overgankelijk werkwoord of transitief werkwoord is een werkwoord dat een lijdend voorwerp en soms een meewerkend voorwerp bij zich kan hebben.
Nieuw!!: Lijdend voorwerp en Transitiviteit (taalkunde) · Bekijk meer »
Voorzetsel
Een voorzetsel (of prepositie) is een onverbuigbare woordsoort die altijd deel uitmaakt van een zinsdeel (vaak is dit een bijwoordelijke bepaling) en de aard van de relatie tussen verschillende elementen in de zin aangeeft.
Nieuw!!: Lijdend voorwerp en Voorzetsel · Bekijk meer »
Voorzetselvoorwerp
Het voorzetselvoorwerp is een zinsdeel dat altijd met een vast voorzetsel begint.
Nieuw!!: Lijdend voorwerp en Voorzetselvoorwerp · Bekijk meer »
Werkwoord
Het werkwoord (Latijn: verbum) is een woordsoort die in bijna alle talen van de wereld samen met het subject (onderwerp) en eventueel een of meer objecten (voorwerpen) de basis vormt van een zin.
Nieuw!!: Lijdend voorwerp en Werkwoord · Bekijk meer »
Woordvolgorde
De term woordvolgorde verwijst in de taalkunde in het algemeen naar de verschillende manieren waarop constituenten worden gerangschikt en onderling samenhangen.
Nieuw!!: Lijdend voorwerp en Woordvolgorde · Bekijk meer »
Zelfstandig naamwoord
Het zelfstandig naamwoord (Romaanse term: nomen of substantief, afkorting znw.) is de woordsoort die wordt gebruikt om in een uitspraak de personen of zaken aan te duiden waar de uitspraak betrekking op heeft, in talen waarin zulke aanduidingen een aparte lexicale categorie (woordsoort) vormen.
Nieuw!!: Lijdend voorwerp en Zelfstandig naamwoord · Bekijk meer »
Zinsdeel
Een zinsdeel of syntagma is in de grammatica een functioneel onderdeel van een zin.
Nieuw!!: Lijdend voorwerp en Zinsdeel · Bekijk meer »
