Inhoudsopgave
35 relaties: Ab urbe condita (boek), Aeneas, Aeneis, Andrea del Castagno, Apollo (Griekse mythologie), Avernus lacus, Bisdom Cumae, Campanië, Cumae, De herder van Hermas, Elihu Vedder, Gaius Petronius Arbiter, Het Lam Gods (gebroeders Van Eyck), Jan van Eyck, Klassieke oudheid, Latijn, Lucius Tarquinius Superbus, Magna Graecia, Marcus Terentius Varro Reatinus, Metamorfosen (Ovidius), Mezzogiorno, Michelangelo Buonarroti, Napels (stad), Oudgrieks, Ovidius, Profeet, Rooms-Katholieke Kerk, Satyricon (boek), Sibille, Sibille van Erythrae, Sibillijnse boeken, Sixtijnse Kapel, Titus Livius, Vergilius, William Turner.
Ab urbe condita (boek)
Remus, stichters van Rome, zoogt bij de Palatijn. De herders staan op het punt hen te vinden, een van hun geiten is al te zien. De kleine dieren geven aan hoe ongerept de omgeving is. De nationale ''aquila'' (adelaar) is afgebeeld. Marmer, einde bewind Trajanus (98-117), hergebruikt tijdens Hadrianus (117-132) als sokkel voor een standbeeld van Silvanus.
Bekijken Sibille van Cumae en Ab urbe condita (boek)
Aeneas
Sienna). Aeneas (Oudgrieks: Αἰνείας, Aineias) was een mythologische Trojaanse held.
Bekijken Sibille van Cumae en Aeneas
Aeneis
Aeneas' vlucht uit Troje, geschilderd door Federico Barocci. De AeneisDe woorden Aeneis (uitgesproken als drie lettergrepen: 'Aeneïs') en Aeneas worden correct uitgesproken met klemtoon op de tweede lettergreep.
Bekijken Sibille van Cumae en Aeneis
Andrea del Castagno
Andrea di Bartolo di Bargilla, bijgenaamd Andrea del Castagno, (San Godenzo, ca. 1421 - Florence, 19 augustus 1457 was een Italiaans kunstschilder en een belangrijke vertegenwoordiger van de Florentijnse vroegrenaissance. Zijn grote voorbeelden waren Masaccio en Giotto di Bondone. Zijn bekendste werken zijn een schilderij van het Laatste Avondmaal en een fresco met een geschilderd ruiterportret in de Kathedraal van Florence.
Bekijken Sibille van Cumae en Andrea del Castagno
Apollo (Griekse mythologie)
Apollo en Python Apollo (Oudgrieks:, Apóllōn) was een van de belangrijkste godheden van de Griekse mythologie.
Bekijken Sibille van Cumae en Apollo (Griekse mythologie)
Avernus lacus
Het Avernus lacus (Italiaans: Lago d'Averno; Oudgrieks: / hē Áornos límnē) is een diep, in een uitgebrande krater gelegen meer van Campanië ten zuidoosten van Cumae.
Bekijken Sibille van Cumae en Avernus lacus
Bisdom Cumae
Baptisterium van de voormalige kathedraal in Cumae (Italië) Frederik II als koning van Sicilië; hof in Palermo Het bisdom Cumae (Latijn: Dioecesis Cumana) nabij Napels bestond van midden de 5e eeuw tot het jaar 1207 wanneer de Napolitanen de stad Cumae verwoestten.
Bekijken Sibille van Cumae en Bisdom Cumae
Campanië
Campanië (Italiaans: Campania) is een regio in Zuid-Italië die in het noordwesten grenst aan Latium, in het noorden aan Molise, in het noordoosten aan Apulië, in het oosten aan Basilicata en in het westen aan de Tyrreense Zee.
Bekijken Sibille van Cumae en Campanië
Cumae
De Grot van de Sibille Cumae (Italiaans), was een door de Grieken als Kyme (Κύμη) gestichte stad in Italië, gelegen aan de westkust, aan de rand van de Flegreïsche velden en ten westen van Napels.
Bekijken Sibille van Cumae en Cumae
De herder van Hermas
''De Goede Herder'', 3e eeuw, Catacomben van Rome. De herder van Hermas is een christelijk geschrift uit de eerste helft van de tweede eeuw na Christus.
Bekijken Sibille van Cumae en De herder van Hermas
Elihu Vedder
Elihu Vedder, 1870 Elihu Vedder (New York, 26 februari 1836 – Rome, 29 januari 1923) was een Amerikaans kunstschilder, illustrator en dichter.
Bekijken Sibille van Cumae en Elihu Vedder
Gaius Petronius Arbiter
Titelplaat van uitgave uit 1709 van de Satyricon van Petronius Gaius (of Titus?) Petronius Arbiter (27 n.Chr. - 66 n.Chr.) was een Romeinse consul en schrijver uit de 1e eeuw in de periode van Nero, op wiens bevel hij zelfmoord pleegde.
Bekijken Sibille van Cumae en Gaius Petronius Arbiter
Het Lam Gods (gebroeders Van Eyck)
De aanbidding van het Lam Gods is een religieus veelluik van de gebroeders Hubert en Jan van Eyck, voltooid omstreeks 1432.
Bekijken Sibille van Cumae en Het Lam Gods (gebroeders Van Eyck)
Jan van Eyck
Handtekening van Jan van Eyck ''Madonna bij de fontein'' (1439) in het Koninklijk Museum voor Schone Kunsten Antwerpen Jan van Eyck (Bisdom Luik (Maaseik?), circa 1390 – Brugge, 9 juli 1441) was een kunstschilder uit de renaissance die voornamelijk actief was in Brugge.
Bekijken Sibille van Cumae en Jan van Eyck
Klassieke oudheid
90px De klassieke oudheid of Grieks-Romeinse oudheid is een periode, die in het algemeen wordt aangehouden in de geschiedschrijving van de westerse wereld.
Bekijken Sibille van Cumae en Klassieke oudheid
Latijn
Latijn (Lingua Latina) is een Italische taal die oorspronkelijk werd gesproken door de Latijnen, onder wie ook het bekendste Latijnse volk, de Romeinen.
Bekijken Sibille van Cumae en Latijn
Lucius Tarquinius Superbus
Lucius Tarquinius Superbus ook wel Tarquinius II de Hoogmoedige of Tarquinius de Arrogante was volgens de oud-Romeinse overlevering de zevende en laatste koning van Rome (534 - 509 v.Chr.), de laatste van de drie Etruskische koningen die Rome hebben geregeerd.
Bekijken Sibille van Cumae en Lucius Tarquinius Superbus
Magna Graecia
Ionisch Magna Graecia, Latijn voor en ook genoemd als, Groot-Griekenland, Grieks:, was de naam voor het zuiden van Italië en Sicilië, die de Romeinen daarvoor hadden.
Bekijken Sibille van Cumae en Magna Graecia
Marcus Terentius Varro Reatinus
Marcus Terentius Varro (116 - 27 v.Chr.), uit Reate, Sabijns gebied,GJM Bartelink, Utrecht 1964, 7e druk 2000.
Bekijken Sibille van Cumae en Marcus Terentius Varro Reatinus
Metamorfosen (Ovidius)
De Metamorfosen (Metamorphoseon libri) is een vijftien delen omvattend Latijns dichtwerk, bestaand uit ongeveer 12.000 regels, van de Romeinse dichter Publius Ovidius Naso.
Bekijken Sibille van Cumae en Metamorfosen (Ovidius)
Mezzogiorno
Mezzogiorno (donkerbruin) De Mezzogiorno is het gebied ten zuiden van de virtuele scheidingslijn die tussen Noord- en Zuid-Italië loopt.
Bekijken Sibille van Cumae en Mezzogiorno
Michelangelo Buonarroti
Onze-Lieve-Vrouwekerk te Brugge. Een standbeeld van Michelangelo aan de buitenkant van het Uffizi, Florence Sint Pieter, Rome, hoogte 174 cm Mozes, graftombe van paus Julius II in de San Pietro in Vincoli kerk te Rome Galleria dell'Accademia, Florence ''De schepping van Adam'', Sixtijnse Kapel, Vaticaanstad Het plafond van de Sixtijnse Kapel Koepel van de Sint-Pietersbasiliek in Vaticaanstad Michelangelo's graftombe in de Santa Croce (Florence) ''Tondo Doni'', Uffizi, Florence Michelangelo di Lodovico Buonarroti Simoni, beter bekend onder alleen zijn voornaam Michelangelo (Caprese, 6 maart 1475 – Rome, 18 februari 1564) was een Italiaans kunstschilder, beeldhouwer, architect en dichter.
Bekijken Sibille van Cumae en Michelangelo Buonarroti
Napels (stad)
Napels (Italiaans: Napoli; Napolitaans: Napule) is een havenstad, de derde stad van Italië, en de grootste van de Mezzogiorno (Zuid-Italië).
Bekijken Sibille van Cumae en Napels (stad)
Oudgrieks
Oudgrieks,, hē Hellēnikē glōtta, is een verzamelnaam (omdat er geen 'hoofdtaal' was) voor de dialecten die in het oude Griekenland, Ionië en in de Griekse kolonies werden gesproken.
Bekijken Sibille van Cumae en Oudgrieks
Ovidius
Publius Ovidius Naso (Sulmo, 20 maart 43 v.Chr. – Tomis, 17 na Chr.) behoort samen met Vergilius, Horatius, Propertius en Tibullus tot de grote dichters uit het augusteïsche tijdvak.
Bekijken Sibille van Cumae en Ovidius
Profeet
Een profeet is in religieus verband een persoon die in contact staat met een god of goden en als tussenpersoon doorgeeft.
Bekijken Sibille van Cumae en Profeet
Rooms-Katholieke Kerk
Petrus (875) Andrej Roebljov (ca. 1400) De Rooms-Katholieke Kerk is met meer dan 1,2 miljard volgelingen het grootste kerkgenootschap ter wereld.
Bekijken Sibille van Cumae en Rooms-Katholieke Kerk
Satyricon (boek)
Het Satyricon of de Satyrica is een Romeinse schelmenroman, waarschijnlijk geschreven door Gaius Petronius Arbiter.
Bekijken Sibille van Cumae en Satyricon (boek)
Sibille
keizer Augustus, 1480-1485 Sixtijnse kapel De sibille van Erythrae door Michelangelo, Sixtijnse kapel sfinxSibille (vaak gespeld als sibylle) (Grieks Σιβύλλα, Latijn Sibylla) was in de klassieke oudheid de benaming voor een aantal maagdelijke prinsessen die, geïnspireerd door een godheid (in de regel Apollo) en daardoor in extase, spontaan en ongevraagd de toekomst voorspelden in Griekse hexameters.
Bekijken Sibille van Cumae en Sibille
Sibille van Erythrae
De sibille van Erythrae door Michelangelo, Sixtijnse kapel De Sibille van Erythrae was een van de tien sibillen die door de christelijke schrijver Lactantius beschreven werden op basis van de geschriften van de Romeinse historicus Marcus Terentius Varro Reatinus.
Bekijken Sibille van Cumae en Sibille van Erythrae
Sibillijnse boeken
De Sibillijnse boeken (Latijn: Sibyllini Libri) waren een verzameling van profetische uitspraken, in Griekse hexameters, gekocht van een sibille door de half-legendarische laatste koning van Rome, Tarquinius Superbus en geraadpleegd bij ernstige crises tijdens de Republiek en het Keizerrijk.
Bekijken Sibille van Cumae en Sibillijnse boeken
Sixtijnse Kapel
fresco van het laatste oordeel De Sixtijnse Kapel (Italiaans: Cappella Sistina) is de bekendste kapel in het Apostolisch Paleis, de residentie van de paus in Vaticaanstad en vaak te bezichtigen als onderdeel van de Vaticaanse musea.
Bekijken Sibille van Cumae en Sixtijnse Kapel
Titus Livius
Gefantaseerd portret van Titus Livius. Kopergravure uit ''Bibliothek des allgemeinen und praktischen Wissens. Bd. 5'' (1905), Abriß der Weltliteratur, p. 50. Titus Livius (Padua, rond 59 v.Chr. – aldaar, 17 n.Chr.) was een beroemd Romeins geschiedschrijver uit de tijd van Augustus.
Bekijken Sibille van Cumae en Titus Livius
Vergilius
Melpomene, op een mozaïek in het Bardomuseum. Publius Vergilius Maro (in de middeleeuwen ook geschreven als Virgilius; vroeger in het Nederlands Vergiel of Virgiel) (Mantua, 15 oktober 70 v.Chr. – Brindisi, 21 september 19 v.Chr.) was een Romeins dichter.
Bekijken Sibille van Cumae en Vergilius
William Turner
Joseph Mallord William Turner (Covent Garden (Londen), 23 april 1775 – Chelsea (Londen), 19 december 1851) was een Engelse romantische kunstschilder, die veel landschappen en vooral marines schilderde.
Bekijken Sibille van Cumae en William Turner