Lens (optica) en Nomogram

Snelkoppelingen: Verschillen, Overeenkomsten, Jaccard Similarity Coëfficiënt, Referenties.

Verschil tussen Lens (optica) en Nomogram

Lens (optica) vs. Nomogram

Een lens is een doorzichtig voorwerp – veelal van glas, maar ook wel van heldere kunststof – waarmee lichtbundels convergent dan wel divergent kunnen worden gemaakt. Een nomogram is een tweedimensionaal diagram waarop de waarde van een wiskundige functie bij benadering kan afgelezen worden, zonder dat er een berekening aan te pas komt; men heeft enkel een potlood en een liniaal nodig.

Lenzenformule

De lenzenformule is een formule uit de geometrische optica die het verband beschrijft tussen de beeldafstand, de voorwerpsafstand en de brandpuntsafstand van een lens.

Lens (optica) en Lenzenformule · Lenzenformule en Nomogram · Bekijk meer »

Rekenliniaal

Een rekenliniaal is een analoog wiskundig instrument waarmee men berekeningen kan uitvoeren. Samen met de logaritmetafel en een handboek met de meest voorkomende wiskundige functies, zoals 'de' Abramowitz & Stegun, vormde de rekenliniaal tot circa 1980 (toen goedkope elektronische, digitale rekenmachines op de markt verschenen) het standaard rekengereedschap van technici, natuurkundigen en ingenieurs. De nauwkeurigheid wordt bepaald door het kleinste van de schaal af te lezen verschil, de 'werking' van het materiaal van de liniaal (t.g.v. luchtvochtigheid, temperatuur, e.d.) en de nauwkeurigheid van de opdruk ervan. De eenvoudigste rekenliniaal bestaat uit twee ten opzichte van elkaar glijdende schalen. In het vaste deel van de liniaal, het 'lichaam', kan een beweegbaar deel, de tong (ook schuif genoemd), schuiven. Op het lichaam en op de tong is daarbij dezelfde logaritmische schaalverdeling aangebracht. Dit betekent dat de schalen zo zijn ingedeeld dat de logaritmen van de weergegeven getallen op een lineaire schaal kunnen worden afgebeeld: het lijnstuk tussen de getallen 1 en 2 is even lang als het lijnstuk tussen 2 en 4. Door het logaritmische karakter van de basale schaalverdelingen spreekt men ook wel over een logaritmische liniaal. Bijna altijd zijn er echter meer schalen. Tegenover en op de bovenzijde van de tong staan meestal de identieke logaritmische schalen A en B, die twee decaden beslaan, en op de onderzijde van de tong en daar tegenover de onderling identieke logaritmische schalen C en D, die één decade beslaan. Schalen A en B zijn aangeduid met x2, en schalen C en D met x. Verder is er een doorzichtige schuif, de loper of cursor, met daarop een verticale lijn (de cursorstreep) waardoor men voor een getal op de ene schaal het getal op een andere schaal kan aflezen dat correspondeert met dezelfde horizontale positie (en daardoor ook de tong zodanig kan verschuiven dat die positie op die schaal correspondeert met een gewenst getal), ook al staan de beide schalen niet direct tegenover elkaar. Ook als de beide schalen wel direct tegenover elkaar staan, kan het gebruik van de cursor handig zijn: men kan eerst de cursor plaatsen op de (vaak door interpolatie bepaalde) positie van een getal, en dan de positie van de cursor op de andere schaal aflezen. Linkerzijde van een rekenliniaal in de stand voor het met 2 vermenigvuldigen van een getal tussen 1 en 5 op schaal C: eronder op schaal D leest men het resultaat af. Type Faber Castell no. 52/82 --> Voorbeeld van een cirkelvormige rekenliniaal Een rekenschijf is een cirkelvormige uitvoering van de rekenliniaal. Deze heeft als voordeel dat er geen delen van de tong buiten de liniaal geraken, waardoor er bijvoorbeeld bij gebruik van schaal C en D voor het vermenigvuldigen van een getal met 2 geen aparte standen zijn voor de getallen van 1 tot 5 en de getallen van 5 tot 10.

Lens (optica) en Rekenliniaal · Nomogram en Rekenliniaal · Bekijk meer »