Middelduits en Spierse linie

Snelkoppelingen: Verschillen, Overeenkomsten, Jaccard Similarity Coëfficiënt, Referenties.

Verschil tussen Middelduits en Spierse linie

Middelduits vs. Spierse linie

Het Hoogduits is te verdelen in het Opperduits ('Oberdeutsch') (groen) en het Middelduits (lichtblauw), en het onderscheidt zich van het Nederduits (geel). De zwarte lijnen geven de belangrijkste isoglossen weer, de Benrather linie en de Spierse linie Het Middelduits is een verzameling variëteiten van de Duitse taal, naast het Opperduits en het Nederduits. Het Hoogduits omvat het Opperduits (donkergroen) en het Middelduits (blauw), en onderscheidt zich van het Nederduits (geel). De zwarte lijnen geven de belangrijkste isoglossen weer, de bovenste de Benrather linie en de onderste de Spierse linie. Benrather en de Spierse linie De Spierse linie of Main-linie (Duits: Speyerer Linie) is de appel/Apfel-isoglosse binnen het West-Germaanse dialectcontinuüm.

Benrather linie

De Benrather linie vormt de scheidslijn tussen het Nederduits en Nederfrankisch (geel) en het Middelduits (blauw).In Duitsland rekent men soms het Zuid-Nederfrankisch in het gebied tussen de Benrather linie en de zijtak de Uerdinger linie ook tot het middelduits. Dan komt een groter deel van het Duitse gebied ten oosten van de staatsgrens van Venlo tot Kerkrade ook daarbinnen te liggen. De scheidslijn tussen het blauwe en het donkergroene gebied is de Spierse linie. In het westen vormt de Benrather linie (hier de meest zuidelijke groene lijn) de scheidslijn tussen het Limburgs en het Ripuarisch. Kaart van de '''Benrather linie''' en de Spierse linie De Benrather linie is een dialectscheidingslijn (isoglosse), die de noordgrens van het Middelduits en de zuidgrens van het Nederduits en het Nederfrankisch vormt.

Benrather linie en Middelduits · Benrather linie en Spierse linie · Bekijk meer »

Luxemburgs

Luxemburgs of Letzeburgs (Lëtzebuergesch) is een taal die in ruimere zin – als variant binnen het Moezelfrankisch – wordt gesproken in het Groothertogdom Luxemburg, rond Aarlen (Frans: Arlon, Luxemburgs: Arel), en in het noorden van Lotharingen, rond Thionville (Luxemburgs: Diddenuewen).

Luxemburgs en Middelduits · Luxemburgs en Spierse linie · Bekijk meer »

Nederduits

Taalgebied van het Nederduits/Nedersaksisch Taalgebied van het Nederduits/Nedersaksisch voor 1945 en de verdrijving van Duitsers na de Tweede Wereldoorlog Het Nederduits (Duits: Niederdeutsch of Plattdeutsch) verwijst naar een hoofdzakelijk in Noord-Duitsland en Oost-Nederland gesproken groep onderling verwante West-Germaanse taalvariëteiten.

Middelduits en Nederduits · Nederduits en Spierse linie · Bekijk meer »

Opperduits

verdrijving van Duitsers. Blauw geeft het taalgebied van het Beiers aan, groen dat van het Alemannisch. Het Zuid-Frankische taalgebied, dat de overgang naar het opperduits vormt is roze en het Oostfrankische taalgebied, dat ook de overgang naar het opperduits vormt is rood. Opperduits (Duits: Oberdeutsch) is een met name in de Duitse taalkunde gangbare term, als verzamelnaam voor een aantal Hoogduitse taalvariëteiten in het zuiden van Duitsland, Zwitserland en Oostenrijk.

Middelduits en Opperduits · Opperduits en Spierse linie · Bekijk meer »

Ripuarisch

Het Ripuarisch, ook wel Noordmiddelfrankisch genoemd, is een Middelfrankische taalvariëteit die tot de Westmiddelduitse dialectgroepen wordt gerekend.

Middelduits en Ripuarisch · Ripuarisch en Spierse linie · Bekijk meer »

Tweede Germaanse klankverschuiving

Karl Adolf Verner, opsteller van de Wet van Verner De tweede Germaanse klankverschuiving was een historische klankverschuiving die de verzachting (lenitie) van een aantal Oergermaanse plosieven omvatte en zich in de zuidelijke varianten van de West-Germaanse talen voltrok.

Middelduits en Tweede Germaanse klankverschuiving · Spierse linie en Tweede Germaanse klankverschuiving · Bekijk meer »