Inhoudsopgave
7 relaties: Cognitieve grammatica, Cognitieve taalkunde, Framesemantiek, Grammatica, Grammaticale constructie, Syntaxis (taalkunde), Thèta-rol.
Cognitieve grammatica
De cognitieve grammatica is een door Ronald Langacker ontworpen grammaticamodel binnen de cognitieve taalkunde dat gebaseerd is op het idee dat symbolen en bepaalde combinaties van semantische structuren de primaire basis vormen van taal.
Bekijken Constructiegrammatica en Cognitieve grammatica
Cognitieve taalkunde
De cognitieve taalkunde, of cognitivistische taalkunde, is een stroming binnen de linguïstiek die vertrekt vanuit de cognitieve processen die aan taal inherent zijn, en net om die reden antimentalistisch is.
Bekijken Constructiegrammatica en Cognitieve taalkunde
Framesemantiek
Framesemantiek is een subtheorie binnen de semantiek die een direct verband legt tussen betekenis in taalkundige zin en de kennis van de wereld waarover de spreker beschikt.
Bekijken Constructiegrammatica en Framesemantiek
Grammatica
Grammaticaboekje uit 1735. De spraakkunst, spraakleer of grammatica is binnen de theoretische taalkunde de benaming voor de studie, beschrijving en verklaring voor alles dat met de systematiek van een natuurlijke taal of kunsttaal te maken heeft.
Bekijken Constructiegrammatica en Grammatica
Grammaticale constructie
De term grammaticale constructie verwijst in het algemeen naar een eenheid van woorden, die varieert van hele zinnen via zinsdelen tot complexere lexemen zoals als werkwoord fungerende woordgroepen.
Bekijken Constructiegrammatica en Grammaticale constructie
Syntaxis (taalkunde)
Syntaxis (van het Oudgriekse συν- syn-, "samen", en τάξις táxis, "regeling"), ook vaak zinsleer genoemd, is een deelgebied binnen de theoretische taalkunde dat in ruime zin de studie omvat van alles wat met de opbouw en structuur van zinsdelen en zinnen te maken heeft, ofwel van de zinsbouw.
Bekijken Constructiegrammatica en Syntaxis (taalkunde)
Thèta-rol
Een thèta-rol of kortweg θ-rol is een binnen bepaalde deelgebieden van de generatieve grammatica - met name de transformationele taalkunde en de regeer-en-bindtheorie - gebruikt middel om het vaste aantal argumenten (de valentie) dat bij een specifiek werkwoord hoort formeel uit te drukken, wat neerkomt op een analyse van zowel het aantal nominale constituenten als hun syntactische structuur.
Bekijken Constructiegrammatica en Thèta-rol