Inhoudsopgave
15 relaties: B (muziek), C (muziek), Cis (muziek), D (muziek), Des (muziek), Dis (muziek), E (muziek), Es (muziek), F (muziek), Fis (muziek), G (muziek), Ges (muziek), Gis (muziek), Helmholtz-Ellisnotatie, Stemtoon.
B (muziek)
De B (ook wel si, of ti genoemd) is een muzieknoot die een hele toon hoger ligt dan de A en een halve toon lager dan de C. Op een pianoklavier ligt de B steeds direct na de groep van drie zwarte toetsen.
Bekijken Wetenschappelijke notatie (muziek) en B (muziek)
C (muziek)
C, ook do genoemd, is de naam van een van de stamtonen en de grondtoon van de toonladder in C-majeur (Do groot).
Bekijken Wetenschappelijke notatie (muziek) en C (muziek)
Cis (muziek)
De Cis is een met een halve toonafstand verhoogde stamtoon C. In de gelijkzwevende stemming is het dezelfde toon als de Des (D♭), een met een halve toon verlaagde D. De Cis wordt geschreven als C♯ of in eenvoudige typografie als C#.
Bekijken Wetenschappelijke notatie (muziek) en Cis (muziek)
D (muziek)
D, ook re genoemd, is een stamtoon die een hele toonafstand hoger ligt dan de C en een hele toonafstand lager dan de E. Op een pianoklavier ligt de D telkens tussen de twee zwarte toetsen.
Bekijken Wetenschappelijke notatie (muziek) en D (muziek)
Des (muziek)
Des is een met een halve toonafstand verlaagde stamtoon D. In de gelijkzwevende stemming is het dezelfde toon als de Cis (C♯), een met een halve toon verhoogde C. De Des wordt geschreven als D♭.
Bekijken Wetenschappelijke notatie (muziek) en Des (muziek)
Dis (muziek)
Dis is een met een halve toonafstand verhoogde stamtoon D. In de gelijkzwevende stemming is het dezelfde toon als de Es (E♭), een met een halve toon verlaagde E. De Dis wordt geschreven als D♯ of in eenvoudige typografie als D#.
Bekijken Wetenschappelijke notatie (muziek) en Dis (muziek)
E (muziek)
De E (ook wel mi genoemd) is een muzieknoot die een hele toon hoger ligt dan de D en een halve toon lager dan de F. Op een pianoklavier ligt de E telkens na de twee zwarte toetsen.
Bekijken Wetenschappelijke notatie (muziek) en E (muziek)
Es (muziek)
De Es is een met een halve toonafstand verlaagde stamtoon E. In de gelijkzwevende stemming is het dezelfde toon als de Dis (D#), een met een halve toon verhoogde D. De Es wordt geschreven als E♭.
Bekijken Wetenschappelijke notatie (muziek) en Es (muziek)
F (muziek)
De F (ook wel fa genoemd) is een toon die een halve toonafstand hoger ligt dan de E en een hele toonafstand lager dan de G. Als de toon zich in een laag octaaf bevindt, wordt de naam in het Nederlands met een hoofdletter geschreven (F), in een hoger octaaf schrijft men f, al dan niet met toegevoegd teken.
Bekijken Wetenschappelijke notatie (muziek) en F (muziek)
Fis (muziek)
De Fis is een met een halve toon verhoogde F. In de praktijk is zij, althans op toetseninstrumenten, dezelfde toon als de Ges (G♭), een met een halve toon verlaagde G. Op instrumenten die op natuurtonen gestemd worden, ligt de Fis net iets hoger dan de Ges.
Bekijken Wetenschappelijke notatie (muziek) en Fis (muziek)
G (muziek)
De G (ook wel sol, of so genoemd) is een muzieknoot die een hele toon hoger ligt dan de F en een hele toon lager dan de A. Op een piano-klavier ligt de G bij de drie zwarte toetsen steeds tussen de eerste en de tweede zwarte toets.
Bekijken Wetenschappelijke notatie (muziek) en G (muziek)
Ges (muziek)
De Ges is een met een halve toon verlaagde G. Het is in de gelijkzwevende stemming dezelfde toon als de Fis (F#), een met een halve toon verhoogde F. De Ges wordt geschreven als G♭.
Bekijken Wetenschappelijke notatie (muziek) en Ges (muziek)
Gis (muziek)
De Gis is een met een halve toon verhoogde G. Het is in de gelijkzwevende stemming dezelfde toon als de As (A♭), een met een halve toon verlaagde A. De Gis wordt geschreven als G♯.
Bekijken Wetenschappelijke notatie (muziek) en Gis (muziek)
Helmholtz-Ellisnotatie
De Helmholtznotatie, later uitgebreid en bekend geworden als de Helmholtz-Ellis notation, volledig de Extended Helmholtz-Ellis 'just intonation' pitch notation,In de musicologie is het gebruikelijk om deze Engelse term 'just intonation' te verkorten als Extended Helmholtz-Ellis (JI) pitch notation.
Bekijken Wetenschappelijke notatie (muziek) en Helmholtz-Ellisnotatie
Stemtoon
De stemtoon of normaaltoon, ook met kamertoon of diapason aangeduid, is in de muziektheorie de toon a' uit het eengestreept octaaf, met de wetenschappelijke benaming A4, waarvan internationaal de toonhoogte in mei 1939 in Londen vastgesteld is op een frequentie van 440 Hz.