Snellere toegang dan browser!
70 relaties: Affix, Afleiding (taalkunde), Amelioratie, Anagram, Antoniem, Bastaardwoord, Betekenis, Bijbel (christendom), Bijvoeglijk naamwoord, Bijwoord, Cliticum, Concept (filosofie), Constituent (taalkunde), Doublet (taalkunde), Eufemisme, Ferdinand de Saussure, Foneem, Fonetiek, Fonologie, Functiewoord, Gebonden morfeem, Geschreven taal, Grammatica, Griekenland, Hapax, Homofoon (woord), Homograaf, Homoniem, Hyperoniem, Hyponiem, Klemtoon, Latijn, Leenwoord, Letter, Lettergreep, Lexeem, Lidwoord, Liturgie, Logos, Lopadotemachoselachogaleokranioleipsanodrimhypotrimmatosilphioparaomelitokatakechymenokichlepikossyphophattoperisteralektryonoptekephalliokigklopeleiolagoiosiraiobaphetraganopterygon, Morfeem, Morfologie (taalkunde), Nederlandse grammatica, Neologisme, Palindroom, Pejoratief, Porte-manteauwoord, Psychologie, Samenstelling (taalkunde), Semantiek, ..., Spelling, Spreektaal, Synoniem (taalkunde), Syntaxis (taalkunde), Taal, Taalkunde, Tekst, Telwoord, Tussenwerpsel, Verkleinwoord, Voegwoord, Voornaamwoord, Voorzetsel, Werkwoord, Woord, Woord (informatica), Woordenboek, Zelfstandig naamwoord, Zin (taalkunde), Zwerfwoord. Uitbreiden index (20 meer) »
Affix
Een affix of toevoegsel is in de taalkunde een (meestal gebonden) morfeem dat van zichzelf geen betekenis heeft, maar dat aan een ander morfeem (meestal een woord) vastgehecht wordt om zodoende een nieuw woord met een afgeleide betekenis te vormen.
Nieuw!!: Woord en Affix · Bekijk meer »
Afleiding (taalkunde)
Een afleiding of derivatie is in de taalkunde een geleed woord waarvan een van de delen een gebonden morfeem is, een woorddeel dat niet zelfstandig als woord kan optreden zoals voor- of achtervoegsels (ook wel pre- en suffixen genoemd).
Nieuw!!: Woord en Afleiding (taalkunde) · Bekijk meer »
Amelioratie
Amelioratie is het verschijnsel dat een woord met een negatieve of neutrale betekenis, zodanig van connotatie verandert dat de gevoelswaarde juist gunstig wordt, of althans gunstiger (Lat. melior, "beter" en Frans "améliorer", "beter maken".). Amelioratie is daarmee het tegenovergestelde van pejorisatie.
Nieuw!!: Woord en Amelioratie · Bekijk meer »
Anagram
Animatie: Aalscholver.
Nieuw!!: Woord en Anagram · Bekijk meer »
Antoniem
Twee woorden zijn elkaars antoniem als ze een tegengestelde betekenis hebben.
Nieuw!!: Woord en Antoniem · Bekijk meer »
Bastaardwoord
Een bastaardwoord is een leenwoord waarvan de oorspronkelijke vorm aan de spelling, fonologie of morfologie van de nieuwe taal is aangepast.
Nieuw!!: Woord en Bastaardwoord · Bekijk meer »
Betekenis
De betekenis is datgene in de werkelijkheid waarnaar door middel van een teken (een woord, gebaar, voorwerp of andersoortige betekenisdrager die verwijst naar een betekenis) wordt verwezen.
Nieuw!!: Woord en Betekenis · Bekijk meer »
Bijbel (christendom)
De Gutenbergbijbel, de eerste gedrukte Bijbel en het eerste boek dat is vervaardigd met de boekdrukkunst De Bijbel is het heilige boek van het christendom.
Nieuw!!: Woord en Bijbel (christendom) · Bekijk meer »
Bijvoeglijk naamwoord
Een bijvoeglijk naamwoord of adjectief is een woordsoort in de taalkundige benoeming.
Nieuw!!: Woord en Bijvoeglijk naamwoord · Bekijk meer »
Bijwoord
Het bijwoord (Latijn: adverbium) is een woordsoort in de taalkundige benoeming.
Nieuw!!: Woord en Bijwoord · Bekijk meer »
Cliticum
Een cliticum (mv: clitica) is een morfeem dat nooit klemtoon krijgt en syntactisch als een zelfstandig woordje voorkomt, maar wordt uitgesproken alsof het een affix is, dus alsof het deel uitmaakt van het woord dat er onmiddellijk voor of achter komt.
Nieuw!!: Woord en Cliticum · Bekijk meer »
Concept (filosofie)
Een concept (Latijn concipere - conceptum: bijeen-nemen, be-grijpen, be-vatten) is, in de filosofie en in de wetenschappelijke theorievorming, een basisbegrip: een cognitieve (mentale) eenheid, waarin meerdere ideeën, op grond van hun cognitief ervaren verwantschap, worden samengevat tot een hogere cognitieve klasse.
Nieuw!!: Woord en Concept (filosofie) · Bekijk meer »
Constituent (taalkunde)
Een constituent of samenhangende woordgroep is een deel van een zin (vaak een zinsdeel of anders een deel hiervan) dat zich in syntactisch opzicht als eenheid manifesteert.
Nieuw!!: Woord en Constituent (taalkunde) · Bekijk meer »
Doublet (taalkunde)
Een doublet of tweelingwoord is in de taalkunde een groep van twee of meer woorden in dezelfde taal met verschillende vormen en over het algemeen ook verschillende betekenissen, maar met een gemeenschappelijke etymologische oorsprong.
Nieuw!!: Woord en Doublet (taalkunde) · Bekijk meer »
Eufemisme
Een eufemisme is een stijlfiguur waarmee iets mooier, vriendelijker of minder onaangenaam wordt voorgesteld dan het in werkelijkheid is.
Nieuw!!: Woord en Eufemisme · Bekijk meer »
Ferdinand de Saussure
Ferdinand de Saussure (Genève, 26 november 1857 - Vufflens-le-Château, 22 februari 1913) was een Zwitserse taalwetenschapper die de basis legde voor de huidige taalkunde.
Nieuw!!: Woord en Ferdinand de Saussure · Bekijk meer »
Foneem
Een foneem (van Oudgrieks φωνή, phōnḗ, geluid, toon, stem, taal) is een verzameling klanken die alle dezelfde betekenisonderscheidende functie hebben.
Nieuw!!: Woord en Foneem · Bekijk meer »
Fonetiek
De fonetiek of fonetica is het onderdeel van de taalkunde dat zich bezighoudt met de bestudering van de fysiologische, natuurkundige en waarneembare aspecten van spraak.
Nieuw!!: Woord en Fonetiek · Bekijk meer »
Fonologie
Fonologie of klankleer is de tak van de taalwetenschap die de kleinste, betekenisonderscheidende klanken bestuderen.
Nieuw!!: Woord en Fonologie · Bekijk meer »
Functiewoord
Een functiewoord is in de taalkundige benoeming een woord dat in de eerste plaats een grammaticale functie binnen de constituent heeft.
Nieuw!!: Woord en Functiewoord · Bekijk meer »
Gebonden morfeem
Een gebonden morfeem is in de taalkunde een morfeem dat niet zelfstandig kan functioneren.
Nieuw!!: Woord en Gebonden morfeem · Bekijk meer »
Geschreven taal
Geschreven taal is de weergave van gesproken taal door middel van een systeem dat de spraakklanken vertegenwoordigt, ofwel schrift.
Nieuw!!: Woord en Geschreven taal · Bekijk meer »
Grammatica
Grammaticaboekje uit 1735. De spraakkunst, spraakleer of grammatica is binnen de theoretische taalkunde de benaming voor de studie, beschrijving en verklaring voor alles dat met de systematiek van een natuurlijke taal of kunsttaal te maken heeft.
Nieuw!!: Woord en Grammatica · Bekijk meer »
Griekenland
Griekenland (Grieks: Ελλάδα, Elladha, formeel en historisch: Ελλάς, Ellas, 'Hellas'), officieel de Helleense Republiek (Grieks: Ελληνική Δημοκρατία, Elliniki Dimokratia), is een land in Zuidoost-Europa, bestaande uit het zuidelijkste deel van het Balkanschiereiland en een groot aantal eilanden.
Nieuw!!: Woord en Griekenland · Bekijk meer »
Hapax
dubbellogaritmische grafiek bij benadering op een rechte lijn liggen. Met de Griekse term hapax (vollediger: hapax legomenon, transliteratie van de Griekse woorden ἅπαξ.
Nieuw!!: Woord en Hapax · Bekijk meer »
Homofoon (woord)
Homofoon is de benaming voor twee of meer woorden, zinsdelen of hele zinnen in een taal die zijn opgebouwd uit dezelfde klanken, maar verschillende betekenissen hebben.
Nieuw!!: Woord en Homofoon (woord) · Bekijk meer »
Homograaf
Twee woorden zijn elkaars homograaf of homogram wanneer zij op dezelfde manier geschreven worden, maar geheel verschillende betekenissen hebben.
Nieuw!!: Woord en Homograaf · Bekijk meer »
Homoniem
Twee woorden zijn elkaars homoniemen als ze op dezelfde manier worden uitgesproken en geschreven, maar verschillende betekenissen hebben.
Nieuw!!: Woord en Homoniem · Bekijk meer »
Hyperoniem
Een hyperoniem (van Oudgrieks ὑπέρ (huper), "boven" en ὄνυμα (onuma), "naam") of koepelwoord is in de woordsemantiek een woord dat de betekenis van een ander woord in dezelfde of een andere taal volledig omvat, maar hier geen synoniem van is.
Nieuw!!: Woord en Hyperoniem · Bekijk meer »
Hyponiem
Een begrip A is een hyponiem van een begrip B als de verzameling van alle A een deelverzameling is van de verzameling van alle B (doorgaans een strikte deelverzameling).
Nieuw!!: Woord en Hyponiem · Bekijk meer »
Klemtoon
De klemtoon of het accent is in de taalkunde een bijzondere eigenschap van een bepaalde lettergreep in een woord.
Nieuw!!: Woord en Klemtoon · Bekijk meer »
Latijn
Latijn (Lingua Latina) is een Italische taal die oorspronkelijk werd gesproken door de Latijnen, onder wie ook het bekendste Latijnse volk, de Romeinen.
Nieuw!!: Woord en Latijn · Bekijk meer »
Leenwoord
Een leenwoord is een woord dat door een taal is ontleend aan een andere taal.
Nieuw!!: Woord en Leenwoord · Bekijk meer »
Letter
Letterkaartjes Letterontwerp uit 1517 Een letter of karakter is een teken opgebouwd uit streken om in de geschreven taal een of enkele opeenvolgende klanken uit de gesproken taal weer te geven.
Nieuw!!: Woord en Letter · Bekijk meer »
Lettergreep
Een lettergreep of syllabe is een klankgroep binnen een woord die minimaal uit een klinker bestaat.
Nieuw!!: Woord en Lettergreep · Bekijk meer »
Lexeem
Een lexeem (van Oudgrieks λέξις, léxis, woord) is een combinatie van fonemen, morfemen en lettertekens, die min of meer overeenkomt met wat op lexicaal niveau een woord wordt genoemd.
Nieuw!!: Woord en Lexeem · Bekijk meer »
Lidwoord
Het lidwoord of artikel is in de taalkundige benoeming een functiewoord dat rechtstreeks wordt verbonden met een ander woord.
Nieuw!!: Woord en Lidwoord · Bekijk meer »
Liturgie
Liturgie is het geheel van voorgeschreven gebeden, ceremoniën en handelingen die een eredienst uitmaken.
Nieuw!!: Woord en Liturgie · Bekijk meer »
Logos
of logos was een woord, een zelfstandig naamwoord, in het Oudgrieks.
Nieuw!!: Woord en Logos · Bekijk meer »
Lopadotemachoselachogaleokranioleipsanodrimhypotrimmatosilphioparaomelitokatakechymenokichlepikossyphophattoperisteralektryonoptekephalliokigklopeleiolagoiosiraiobaphetraganopterygon
Borstbeeld van Aristophanes. Lopado­temacho­selacho­galeo­kranio­leipsano­drim­hypo­trimmato­silphio­parao­melito­katakechy­meno­kichl­epi­kossypho­phatto­perister­alektryon­opte­kephallio­kigklo­peleio­lagoio­siraio­baphe­tragano­pterygon is een fictief gerecht (een fricassee) dat genoemd is in Aristophanes' komedie Ἐκκλησιάζουσαι (Ekklēsiázousai, in het Nederlands vertaald als Het vrouwenparlement, De vrouwen aan de macht en Vrouwenpolitiek).
Nieuw!!: Woord en Lopadotemachoselachogaleokranioleipsanodrimhypotrimmatosilphioparaomelitokatakechymenokichlepikossyphophattoperisteralektryonoptekephalliokigklopeleiolagoiosiraiobaphetraganopterygon · Bekijk meer »
Morfeem
In de taalkunde is een morfeem of betekeniseenheid een woord of een deel van een woord met een eigen betekenis, dat niet in kleinere woorddelen met eigen betekenissen kan worden opgesplitst.
Nieuw!!: Woord en Morfeem · Bekijk meer »
Morfologie (taalkunde)
Morfologie of vormleer is, binnen de taalkunde, de leer van de woordstructuur en de woordvorming.
Nieuw!!: Woord en Morfologie (taalkunde) · Bekijk meer »
Nederlandse grammatica
Dit artikel geeft een algemeen overzicht van de grammatica van de Nederlandse taal.
Nieuw!!: Woord en Nederlandse grammatica · Bekijk meer »
Neologisme
telescoop heen. Een neologisme of nieuwvorming is een willekeurig, nieuw woord in een gegeven taal.
Nieuw!!: Woord en Neologisme · Bekijk meer »
Palindroom
Een palindroom (van het Grieks: πάλιν, "opnieuw" en δρόμος, "(door)lopen"), keerwoord of spiegelwoord is een woord waarin de letters symmetrisch gerangschikt zijn, zodanig dat het woord van achter naar voren gelezen hetzelfde is als van voor naar achter.
Nieuw!!: Woord en Palindroom · Bekijk meer »
Pejoratief
Een pejoratief (Lat. peior.
Nieuw!!: Woord en Pejoratief · Bekijk meer »
Porte-manteauwoord
Een porte-manteauwoord, meng-, vlecht- of kofferwoord is een neologisme waarin twee of meer bestaande woorden naar de vorm worden gecombineerd in een betekenis die betekeniselementen van alle originele woorden bevat.
Nieuw!!: Woord en Porte-manteauwoord · Bekijk meer »
Psychologie
Psychologie (verouderd: zielkunde) is de academische discipline die zich bezighoudt met het innerlijk leven (kennen, voelen en streven) en het gedrag van mensen.
Nieuw!!: Woord en Psychologie · Bekijk meer »
Samenstelling (taalkunde)
Duits is, net als Nederlands, een taal waarin veel determinatieve samenstellingen voorkomen. Hierboven het Duitse woord voor 'rioolwaterzuiveringsinstallatie'.Een samenstelling of compositum is een woord dat gevormd is door samenvoeging van twee of meer opzichzelfstaande woorden.
Nieuw!!: Woord en Samenstelling (taalkunde) · Bekijk meer »
Semantiek
De semantiek of betekenisleer is een wetenschap die zich bezighoudt met de betekenis van symbolen, waarbij het in het bijzonder de bouwstenen van natuurlijke talen die voor de communicatie dienen ofwel woorden en zinnen betreft.
Nieuw!!: Woord en Semantiek · Bekijk meer »
Spelling
Spelling in groep 3 van de basisschool. Het woord spelling heeft twee verwante betekenissen.
Nieuw!!: Woord en Spelling · Bekijk meer »
Spreektaal
Spreektaal is een vorm van informeel taalgebruik, en is het tegenovergestelde van schrijftaal.
Nieuw!!: Woord en Spreektaal · Bekijk meer »
Synoniem (taalkunde)
Een synoniem of evenwoord van een bepaald woord in een taal is een ander woord in dezelfde taal met min of meer dezelfde betekenis.
Nieuw!!: Woord en Synoniem (taalkunde) · Bekijk meer »
Syntaxis (taalkunde)
Syntaxis (van het Oudgriekse συν- syn-, "samen", en τάξις táxis, "regeling"), ook vaak zinsleer genoemd, is een deelgebied binnen de theoretische taalkunde dat in ruime zin de studie omvat van alles wat met de opbouw en structuur van zinsdelen en zinnen te maken heeft, ofwel van de zinsbouw.
Nieuw!!: Woord en Syntaxis (taalkunde) · Bekijk meer »
Taal
Spijkerschrift is de oudst overgeleverde vorm van geschreven taal. Taal is een systeem van tekens – zoals gesproken klanken, gebaren, of geschreven symbolen – waarvan de mens gebruikmaakt om zijn gedachten te articuleren, zijn wereld te ordenen en te communiceren.
Nieuw!!: Woord en Taal · Bekijk meer »
Taalkunde
Taalkunde, ook wel taalwetenschap of linguïstiek, is de wetenschappelijke studie van de natuurlijke talen.
Nieuw!!: Woord en Taalkunde · Bekijk meer »
Tekst
Een tekst is, ruim gedefinieerd, een reeks talige tekens, zoals letters, symbolen of klanken, die in een communicatieve situatie als een geheel wordt ervaren.
Nieuw!!: Woord en Tekst · Bekijk meer »
Telwoord
Een telwoord (numerale, mv. numeralia) is een woord waarmee een aantal of een rangnummer wordt aangeduid.
Nieuw!!: Woord en Telwoord · Bekijk meer »
Tussenwerpsel
Een tussenwerpsel is een uitroep, die buiten de woordvolgorde staat.
Nieuw!!: Woord en Tussenwerpsel · Bekijk meer »
Verkleinwoord
Een verkleinwoord of diminutief is een woord waarvan een toegevoegde suffix aangeeft dat het begrip dat ermee wordt aangeduid als kleiner dan het grondwoord moet worden gezien.
Nieuw!!: Woord en Verkleinwoord · Bekijk meer »
Voegwoord
Een voegwoord of conjunctie is een woord dat twee deelzinnen (ook wel 'clauses' genoemd) met elkaar verbindt.
Nieuw!!: Woord en Voegwoord · Bekijk meer »
Voornaamwoord
Het voornaamwoord of pronomen is een woord dat verwijst naar een zelfstandig onderwerp (iets of iemand) zonder het bij name te noemen.
Nieuw!!: Woord en Voornaamwoord · Bekijk meer »
Voorzetsel
Een voorzetsel (of prepositie) is een onverbuigbare woordsoort die altijd deel uitmaakt van een zinsdeel (vaak is dit een bijwoordelijke bepaling) en de aard van de relatie tussen verschillende elementen in de zin aangeeft.
Nieuw!!: Woord en Voorzetsel · Bekijk meer »
Werkwoord
Het werkwoord (Latijn: verbum) is een woordsoort die in bijna alle talen van de wereld samen met het subject (onderwerp) en eventueel een of meer objecten (voorwerpen) de basis vormt van een zin.
Nieuw!!: Woord en Werkwoord · Bekijk meer »
Woord
Een woord is het kleinste zelfstandig gebruikte taalelement, dat in de spreektaal is opgebouwd uit klanken en in de geschreven taal uit letters.
Nieuw!!: Woord en Woord · Bekijk meer »
Woord (informatica)
In de informatica is een woord de natuurlijke eenheid van informatie voor een bepaalde computerarchitectuur.
Nieuw!!: Woord en Woord (informatica) · Bekijk meer »
Woordenboek
Een fragment uit een Nederlands-Pools woordenboek Een woordenboek is een doorgaans alfabetisch gerangschikte verzameling woorden in een of meerdere talen die een naslagwerk vormen dat informatie geeft over de betekenis, de uitspraak, de spelling, de taalkundige eigenschappen, de afbreekpunten en de synoniemen van elk opgenomen woord.
Nieuw!!: Woord en Woordenboek · Bekijk meer »
Zelfstandig naamwoord
Het zelfstandig naamwoord (Romaanse term: nomen of substantief, afkorting znw.) is de woordsoort die wordt gebruikt om in een uitspraak de personen of zaken aan te duiden waar de uitspraak betrekking op heeft, in talen waarin zulke aanduidingen een aparte lexicale categorie (woordsoort) vormen.
Nieuw!!: Woord en Zelfstandig naamwoord · Bekijk meer »
Zin (taalkunde)
Een zin is een verzameling woorden die in de juiste volgorde een complete en begrijpelijke tekst opleveren.
Nieuw!!: Woord en Zin (taalkunde) · Bekijk meer »
Zwerfwoord
Een zwerfwoord (Duits: Wanderwort) is een woord dat uit één bepaalde taal afkomstig is en vervolgens in zeer veel andere talen belandt als leenwoord, bijvoorbeeld via de handel.
Nieuw!!: Woord en Zwerfwoord · Bekijk meer »
Richt hier:
Complex woord, Verzadigd woord, Woorden.
