Inhoudsopgave
20 relaties: Ambiguïteit, Anafoor (taalkunde), Antecedent (taalkunde), Cohesie (taalkunde), Computationele taalkunde, Computertaal, Endofoor, Exofoor, Indexnotatie, Katafoor, Lexeemvariatie, Metataal, Referent (taalkunde), Semiotiek, Tekst, Tekstlinguïstiek, Thematische progressie, Zelfreferentie, Zelfvervuller, Zinsdeel.
- Syntaxis (taalkunde)
Ambiguïteit
De Necker-kubus, een ambigue afbeelding: welke zijde bevindt zich aan de voorkant? Een ambiguïteit of dubbelzinnigheid betreft de mogelijkheid om aan een tekst uiteenlopende betekenissen toe te kennen.
Bekijken Coreferentie en Ambiguïteit
Anafoor (taalkunde)
In de taalkunde is een anafoor of verwijswoord een woord of woordgroep die naar iets anders dat meestal net iets eerder of later genoemd wordt verwijst.
Bekijken Coreferentie en Anafoor (taalkunde)
Antecedent (taalkunde)
Antecedent of correlatief is een grammaticaal begrip uit de taalkunde en is de naam voor het woord waarnaar een ander woord, meestal een betrekkelijk voornaamwoord, verwijst.
Bekijken Coreferentie en Antecedent (taalkunde)
Cohesie (taalkunde)
Cohesie is de syntactische samenhang van zinnen in geschreven en gesproken tekst.
Bekijken Coreferentie en Cohesie (taalkunde)
Computationele taalkunde
Computationele taalkunde is een specialisatie op het grensvlak van taalkunde en informatica/kunstmatige intelligentie waarin de computationele modellering van taalkundige verschijnselen centraal staat.
Bekijken Coreferentie en Computationele taalkunde
Computertaal
Computertaal is een verzamelnaam voor alle kunstmatige talen die door mensen wordt gebruikt in de omgang met computers.
Bekijken Coreferentie en Computertaal
Endofoor
Een endofoor is een verwijzend element in een tekst dat een intralinguïstische functie heeft, wat wil zeggen dat het verwijst naar iets dat elders in de tekst expliciet wordt genoemd.
Bekijken Coreferentie en Endofoor
Exofoor
Een exofoor is in de pragmatiek een taalelement dat verwijst naar iets extralinguïstisch, dat wil zeggen naar iets wat niet binnen dezelfde tekst genoemd wordt maar wel bijvoorbeeld binnen het gezichtsveld van de spreker ligt.
Bekijken Coreferentie en Exofoor
Indexnotatie
Een index (meervoud: indices of indexen) is in de wiskunde een symbool dat voorkomt als sub- of superscript ter onderscheiding van verschillende grootheden, exemplaren, enz., die met dezelfde letter worden aangeduid.
Bekijken Coreferentie en Indexnotatie
Katafoor
Een katafoor (ook wel gespeld als catafoor) is een verwijzend element (bijvoorbeeld een voornaamwoord of zelfstandig naamwoord) dat in een tekst vooruitloopt op iets dat pas even later (bijvoorbeeld in de volgende zin) genoemd wordt.
Bekijken Coreferentie en Katafoor
Lexeemvariatie
Lexeemvariatie is een begrip in de tekstlinguïstiek waarmee het door elkaar heen gebruiken van lexemen met dezelfde referent ofwel synoniemen binnen dezelfde tekst en in het bijzonder binnen een en dezelfde alinea wordt bedoeld.
Bekijken Coreferentie en Lexeemvariatie
Metataal
Metataal is de benaming voor elke taal of daarmee vergelijkbaar systeem met behulp waarvan dezelfde of een andere taal of een ander systeem wordt beschreven.
Bekijken Coreferentie en Metataal
Referent (taalkunde)
In de semantiek wordt met referent een entiteit, gebeurtenis of eigenschap in de - doorgaans buitentalige - werkelijkheid bedoeld waar met talige elementen (woorden, zinsdelen of hele zinnen) naar verwezen wordt.
Bekijken Coreferentie en Referent (taalkunde)
Semiotiek
Semiotiek of tekenleer is de studie naar de werking van tekens (semiose).
Bekijken Coreferentie en Semiotiek
Tekst
Een tekst is, ruim gedefinieerd, een reeks talige tekens, zoals letters, symbolen of klanken, die in een communicatieve situatie als een geheel wordt ervaren.
Bekijken Coreferentie en Tekst
Tekstlinguïstiek
De tekstlinguïstiek of tekstologie is in de jaren 60 van de 20e eeuw ontwikkelde vergelijkende discipline binnen de toegepaste taalkunde die zich toelegt op het analyseren van teksten op zinsoverstijgend niveau.
Bekijken Coreferentie en Tekstlinguïstiek
Thematische progressie
Met thematische progressie of thema-rhema-progressie wordt in de tekstlinguïstiek het analyseren van zowel de samenhang tussen de zinnen van een tekst in termen van thema en rhema bedoeld.
Bekijken Coreferentie en Thematische progressie
Zelfreferentie
Ouroboros, symbool voor zelfreferentie Zelfreferentie is een term uit de formele wetenschappen, met name de logica, informatica en filosofie, die het vermogen van een formeel systeem aanduidt om naar zichzelf te verwijzen.
Bekijken Coreferentie en Zelfreferentie
Zelfvervuller
Een zelfvervuller is een woord dat zelf de eigenschap bezit die het benoemt.
Bekijken Coreferentie en Zelfvervuller
Zinsdeel
Een zinsdeel of syntagma is in de grammatica een functioneel onderdeel van een zin.
Bekijken Coreferentie en Zinsdeel
Zie ook
Syntaxis (taalkunde)
- Abstracte syntaxis
- Adpositie
- Amfibolie
- Anafoor (taalkunde)
- Antecedent (taalkunde)
- Bijvoeglijke bijzin
- Cliticum
- Coherentie (taalkunde)
- Congruentie (taal)
- Constituent (taalkunde)
- Contextvrije taal
- Coreferentie
- Differentiële objectmarkering
- Ellips (taalkunde)
- Formele grammatica
- Generatieve semantiek
- Gezegde (taalkunde)
- Inhoudsbijzin
- Medeklinkermutatie
- Ontleding (grammatica)
- Pleonasme
- Pluractionaliteit
- Ras-syndroom
- Redundantie (taalkunde)
- Regeer-en-bindtheorie
- Samenstelling (taalkunde)
- Syntaxis (taalkunde)
- Syntaxisboom
- Turtle (syntaxis)
- Valentie (taalkunde)
- Verbum dicendi
- W-beweging
- Woordvolgorde