Inhoudsopgave
19 relaties: Aarde (planeet), Aggregatietoestand, Astrofysica, Elektronenbuis, Halfgeleider (elektronica), Hannes Alfvén, Ionosfeer, Irving Langmuir, Kernfusie, Landaudemping, Magnetohydrodynamica, Magnetosfeer, Natuurkunde, Plasma (aggregatietoestand), Plasmagolven, Radiogolf, Stellarator, Tokamak, Vlasov-vergelijking.
Aarde (planeet)
De Aarde is vanaf de Zon gerekend de derde planeet van het zonnestelsel.
Bekijken Plasmafysica en Aarde (planeet)
Aggregatietoestand
De aggregatietoestand is de - zintuiglijk, bijvoorbeeld met het blote oog, waarneembare - verschijningsvorm van een gegeven hoeveelheid materie.
Bekijken Plasmafysica en Aggregatietoestand
Astrofysica
NGC 4414, een typisch spiraalvormig sterrenstelsel op zo'n 60 miljoen lichtjaar afstand en met een diameter van ongeveer 56.000 lichtjaar. De astrofysica is specifiek het deel van de astronomie dat de processen die zich afspelen in sterren probeert te verklaren met natuurkundige wetten en meer in het algemeen de processen die in het heelal waarneembaar zijn probeert te verklaren.
Bekijken Plasmafysica en Astrofysica
Elektronenbuis
Diode Triode Elektronenbuis, type ECC83 (dubbeltriode) Universele buizentester om radiobuizen (buiten de schakeling) te kunnen testen De elektronenbuis, ook wel radiobuis of vacuümbuis genoemd, was de eerste echt actieve elektronische component.
Bekijken Plasmafysica en Elektronenbuis
Halfgeleider (elektronica)
Onder een halfgeleider wordt verstaan een stof waarbij het zogenaamde Fermi-niveau tussen twee energiebanden in ligt en waarbij het gebied tussen deze banden (de verboden zone) niet veel breder is dan de thermische energie van de elektronen.
Bekijken Plasmafysica en Halfgeleider (elektronica)
Hannes Alfvén
Hannes Olof Gösta Alfvén (Norrköping, 30 mei 1908 – Djursholm, 2 april 1995) was een Zweeds natuurkundige die in 1970 de Nobelprijs voor de Natuurkunde kreeg voor zijn werk over de theorie van magnetohydrodynamica.
Bekijken Plasmafysica en Hannes Alfvén
Ionosfeer
De locatie van de ionosfeer De rode radiogolven die via de ionosfeer worden weerkaatst komen verder dan de blauwe directe radiogolven De ionosfeer is een laag rond de aarde waar de deeltjes door ver-ultraviolette- en röntgenstraling van de zon worden geïoniseerd.
Bekijken Plasmafysica en Ionosfeer
Irving Langmuir
Irving Langmuir (Brooklyn, 31 januari 1881 – Woods Hole (Massachusetts), 16 augustus 1957) was een Amerikaans schei- en natuurkundige.
Bekijken Plasmafysica en Irving Langmuir
Kernfusie
Kernfusie is in de natuurkunde het samensmelten van atoomkernen, waarbij uit twee atoomkernen een zwaardere atoomkern met een hoger atoomnummer wordt gevormd.
Bekijken Plasmafysica en Kernfusie
Landaudemping
Landaudemping, genoemd naar de Russische natuurkundige Lev Davidovich Landau, is het verschijnsel dat golven in een botsingsloos gas toch gedempt kunnen zijn.
Bekijken Plasmafysica en Landaudemping
Magnetohydrodynamica
De magnetohydrodynamica, afgekort MHD, beschrijft de beweging van een elektrisch geleidend gas, dus een plasma, of vloeistof, bijvoorbeeld kwik, in een magnetisch veld.
Bekijken Plasmafysica en Magnetohydrodynamica
Magnetosfeer
300px Een magnetosfeer is het gebied rond een hemellichaam binnen de invloedssfeer van het magnetisch veld veroorzaakt door het hemellichaam zelf.
Bekijken Plasmafysica en Magnetosfeer
Natuurkunde
natuurkundige verschijnselen Natuurkunde of fysica is de wetenschap die de algemene eigenschappen van materie, straling en energie bestudeert, evenals het gedrag ervan in de ruimte en de tijd.
Bekijken Plasmafysica en Natuurkunde
Plasma (aggregatietoestand)
plasmalamp In de natuurkunde wordt onder plasma een fase verstaan waarin de deeltjes van een gasvormige stof enigszins geïoniseerd zijn.
Bekijken Plasmafysica en Plasma (aggregatietoestand)
Plasmagolven
Plasmagolven ontstaan als in een homogeen neutraal plasma, een gas van positieve ionen en negatieve elektronen, een klein deel van de elektronen verschoven wordt ten opzichte van de ionen.
Bekijken Plasmafysica en Plasmagolven
Radiogolf
De absorptie van elektromagnetische straling is door de aardse atmosfeer zo groot dat de atmosfeer effectief ondoordringbaar is voor elektromagnetische straling met een golflengte korter dan 1 cm (en langer dan 10 m), totdat de atmosfeer weer transparant wordt in het zogenaamde infrarode en optische venster.
Bekijken Plasmafysica en Radiogolf
Stellarator
Voorbeeld van een stellarator ontwerp, zoals toegepast in de Wendelstein 7-X proefopstelling: een systeem van spoelen (blauw) omringt het plasma (geel). Een magnetische veldlijn op het plasma is aangeduid in het groen. Een stellarator is een installatie om een gecontroleerde kernfusie mogelijk te maken door superheet plasma op te sluiten met sterke magnetische velden.
Bekijken Plasmafysica en Stellarator
Tokamak
TU Lausanne. Afmetingen: Hoogte 1,40 m, grootste diameter 0,875 m. Een tokamak is een torusvormig apparaat waarin een plasma kan worden beheerst met behulp van sterke magnetische velden.
Bekijken Plasmafysica en Tokamak
Vlasov-vergelijking
De vlasov-vergelijking, genoemd naar de Russische natuurkundige Anatoly Alexandrovich Vlasov, is een van de fundamentele vergelijkingen in onder meer de plasmafysica.
Bekijken Plasmafysica en Vlasov-vergelijking