Snellere toegang dan browser!
19 relaties: Aanwijzend voornaamwoord, Bezittelijk voornaamwoord, Bijstelling, Bijvoeglijk naamwoord, Bijvoeglijke bepaling, Bijwoordelijke bepaling, Complement (taalkunde), Congruentie (taal), Context (taal), Deelwoord, Gerundivum, Gezegde (taalkunde), Grammatica, Latijn, Naamwoord, Nederlands, Rangtelwoord, Werkwoord, Zelfstandig naamwoord.
Aanwijzend voornaamwoord
Het aanwijzend voornaamwoord of pronomen demonstrativum is het voornaamwoord met een verwijzende waarde, die nadrukkelijker is dan die van andere voornaamwoorden.
Nieuw!!: Predicatieve bepaling en Aanwijzend voornaamwoord · Bekijk meer »
Bezittelijk voornaamwoord
Het bezittelijk voornaamwoord (afgekort: bez.vnw. of bzvnw) of possessief pronomen, in het Latijn pronomen possessivum genoemd, is in de taalkundige benoeming een voornaamwoord dat vooral een bezitsrelatie uitdrukt, bijvoorbeeld tussen een persoon en een zelfstandig naamwoord, bijvoorbeeld "haar boek".
Nieuw!!: Predicatieve bepaling en Bezittelijk voornaamwoord · Bekijk meer »
Bijstelling
Een bijstelling of appositie is een zinsdeel zonder gezegde dat direct achter het woord of de woordgroep waar het naar verwijst (het antecedent) staat.
Nieuw!!: Predicatieve bepaling en Bijstelling · Bekijk meer »
Bijvoeglijk naamwoord
Een bijvoeglijk naamwoord of adjectief is een woordsoort in de taalkundige benoeming.
Nieuw!!: Predicatieve bepaling en Bijvoeglijk naamwoord · Bekijk meer »
Bijvoeglijke bepaling
Een bijvoeglijke bepaling of attribuut is in de taalkunde een woordgroep die iets zegt over een direct volgend of voorafgaand element, meestal een zelfstandig naamwoord.
Nieuw!!: Predicatieve bepaling en Bijvoeglijke bepaling · Bekijk meer »
Bijwoordelijke bepaling
De bijwoordelijke bepaling is in de zinsontleding een woord of woordgroep die meer informatie of een nadere omschrijving geeft over dat wat in het gezegde wordt uitgedrukt.
Nieuw!!: Predicatieve bepaling en Bijwoordelijke bepaling · Bekijk meer »
Complement (taalkunde)
In de redekundige ontleding, een onderdeel van de traditionele zinsalanalyse of ontleding, is een complement (letterlijk 'aanvulling') een zinsdeel dat de zinskern van onderwerp en gezegde zodanig aanvult dat een volledige zin tot stand komt.
Nieuw!!: Predicatieve bepaling en Complement (taalkunde) · Bekijk meer »
Congruentie (taal)
Congruentie is het verschijnsel dat woorden of woordgroepen kenmerken van andere woorden of woordgroepen overnemen.
Nieuw!!: Predicatieve bepaling en Congruentie (taal) · Bekijk meer »
Context (taal)
De context is de totale omgeving waarin iets zijn betekenis krijgt.
Nieuw!!: Predicatieve bepaling en Context (taal) · Bekijk meer »
Deelwoord
Het deelwoord of participium is een onbepaalde werkwoordsvorm.
Nieuw!!: Predicatieve bepaling en Deelwoord · Bekijk meer »
Gerundivum
Het gerundivum (meervoud 'gerundiva') is een grammaticale constructie die vooral in het Latijn gebruikt wordt.
Nieuw!!: Predicatieve bepaling en Gerundivum · Bekijk meer »
Gezegde (taalkunde)
De term gezegde verwijst in de zinsontleding naar hetgeen in een zin over het onderwerp wordt verteld.
Nieuw!!: Predicatieve bepaling en Gezegde (taalkunde) · Bekijk meer »
Grammatica
Grammaticaboekje uit 1735. De spraakkunst, spraakleer of grammatica is binnen de theoretische taalkunde de benaming voor de studie, beschrijving en verklaring voor alles dat met de systematiek van een natuurlijke taal of kunsttaal te maken heeft.
Nieuw!!: Predicatieve bepaling en Grammatica · Bekijk meer »
Latijn
Latijn (Lingua Latina) is een Italische taal die oorspronkelijk werd gesproken door de Latijnen, onder wie ook het bekendste Latijnse volk, de Romeinen.
Nieuw!!: Predicatieve bepaling en Latijn · Bekijk meer »
Naamwoord
Een naamwoord is een woordsoort dat een persoon of zaak noemt, bepaalt of aanduidt.
Nieuw!!: Predicatieve bepaling en Naamwoord · Bekijk meer »
Nederlands
Het Nederlands is een West-Germaanse taal, de meest gebruikte taal in Nederland en België, de officiële taal van Suriname en een van de drie officiële talen van België.
Nieuw!!: Predicatieve bepaling en Nederlands · Bekijk meer »
Rangtelwoord
Een rangtelwoord (ook: ordinale, mv: ordinalia) is een woord (telwoord) dat een rangvolgorde in een rij weergeeft.
Nieuw!!: Predicatieve bepaling en Rangtelwoord · Bekijk meer »
Werkwoord
Het werkwoord (Latijn: verbum) is een woordsoort die in bijna alle talen van de wereld samen met het subject (onderwerp) en eventueel een of meer objecten (voorwerpen) de basis vormt van een zin.
Nieuw!!: Predicatieve bepaling en Werkwoord · Bekijk meer »
Zelfstandig naamwoord
Het zelfstandig naamwoord (Romaanse term: nomen of substantief, afkorting znw.) is de woordsoort die wordt gebruikt om in een uitspraak de personen of zaken aan te duiden waar de uitspraak betrekking op heeft, in talen waarin zulke aanduidingen een aparte lexicale categorie (woordsoort) vormen.
Nieuw!!: Predicatieve bepaling en Zelfstandig naamwoord · Bekijk meer »
Richt hier:
Dubbelverbonden bepaling, Predicatief, Predicatieve bepaling (taalkunde).
