Inhoudsopgave
26 relaties: Analyse (wiskunde), Bernhard Riemann, Bijna overal, Borelmaat, Borelstam, Differentieerbaarheid, Disjuncte verzamelingen, Domein (wiskunde), Gedomineerde convergentie, Henri Lebesgue, Hoofdstelling van de integraalrekening, Indicatorfunctie, Integraalrekening, Interval (wiskunde), Lebesgue-maat, Limiet, Lineaire combinatie, Maatruimte, Maattheorie, Monotone-convergentiestelling, Nulverzameling, Primitieve functie, Reeks (wiskunde), Riemannintegratie, Sigma-algebra, Volledig (maattheorie).
Analyse (wiskunde)
Analyse is een tak van de wiskunde, ontwikkeld uit de rekenkunde en de meetkunde.
Bekijken Lebesgue-integraal en Analyse (wiskunde)
Bernhard Riemann
Georg Friedrich Bernhard Riemann (Breselenz in het huidige Jameln bij Dannenberg aan de Elbe, 17 september 1826 - Selasca in het huidige Verbania aan het Lago Maggiore, 20 juli 1866) was een Duitse wis- en natuurkundige die baanbrekend heeft bijgedragen aan onder meer de analyse, de getaltheorie, de differentiaalmeetkunde en de wiskundige natuurkunde.
Bekijken Lebesgue-integraal en Bernhard Riemann
Bijna overal
Bijna overal is een wiskundige term afkomstig uit de maattheorie, waarmee bedoeld wordt: overal behalve op een voor de theorie verwaarloosbaar deel, een verzameling van maat nul.
Bekijken Lebesgue-integraal en Bijna overal
Borelmaat
In de maattheorie, een onderdeel van de wiskunde, is de borelmaat een maat die aan alle open verzamelingen een niet-negatief, eventueel oneindig getal als maat van die verzameling toekent die overeenkomt met de gewone afmeting.
Bekijken Lebesgue-integraal en Borelmaat
Borelstam
De borelstam is een wiskundige structuur die aangeeft in welke mate de open verzamelingen van een topologische ruimte een meetbaar onderscheid maken tussen de punten van die ruimte.
Bekijken Lebesgue-integraal en Borelstam
Differentieerbaarheid
Een differentieerbare functie Binnen de tegenwoordige wiskunde is differentieerbaarheid een van de grondbegrippen, met name binnen de analyse.
Bekijken Lebesgue-integraal en Differentieerbaarheid
Disjuncte verzamelingen
In de verzamelingenleer, een deelgebied van de wiskunde, zegt men van twee verzamelingen dat deze disjunct zijn, als zij geen element met elkaar gemeen hebben, wat dus betekent dat de doorsnede van twee disjuncte verzamelingen de lege verzameling is.
Bekijken Lebesgue-integraal en Disjuncte verzamelingen
Domein (wiskunde)
In de wiskunde bestaat het domein van een relatie tussen twee verzamelingen uit de elementen die als eerste element in de koppels van de relatie voorkomen.
Bekijken Lebesgue-integraal en Domein (wiskunde)
Gedomineerde convergentie
In de integraalrekening is een belangrijk vraagstuk, onder welke omstandigheden limieten en integralen mogen verwisseld worden.
Bekijken Lebesgue-integraal en Gedomineerde convergentie
Henri Lebesgue
Henri Lebesgue Henri Léon Lebesgue (Beauvais, 28 juni 1875 – Parijs, 26 juli 1941) was een Franse wiskundige, die bekend is door zijn theorie van integralen.
Bekijken Lebesgue-integraal en Henri Lebesgue
Hoofdstelling van de integraalrekening
De hoofdstelling van de integraalrekening is een stelling uit de wiskunde die het verband geeft tussen de begrippen afgeleide en de integraal.
Bekijken Lebesgue-integraal en Hoofdstelling van de integraalrekening
Indicatorfunctie
0 Grafiek van de indicatorfunctie van een tweedimensionale deelverzameling van een vierkant In de verzamelingenleer, een deelgebied van de wiskunde, is de indicatorfunctie van een deelverzameling, een functie die aangeeft welke elementen tot de deelverzameling behoren en welke niet.
Bekijken Lebesgue-integraal en Indicatorfunctie
Integraalrekening
De oppervlakte van S is de integraal van f(x) tussen de curve y.
Bekijken Lebesgue-integraal en Integraalrekening
Interval (wiskunde)
In de wiskunde is een interval in een verzameling waarop een totale ordening is gedefinieerd, een deelverzameling waarin geen tussenliggende elementen ontbreken.
Bekijken Lebesgue-integraal en Interval (wiskunde)
Lebesgue-maat
In de maattheorie, een deelgebied van de wiskunde, is een lebesgue-maat, vernoemd naar de Franse wiskundige Henri Lebesgue, de standaardmanier om een lengte, een oppervlakte of een volume, in het algemeen een maat, aan deelverzamelingen van de euclidische ruimte toe te kennen, overeenkomstig het gewone gebruik van deze termen.
Bekijken Lebesgue-integraal en Lebesgue-maat
Limiet
Het woord limiet is afkomstig van het Latijnse "limes", dat "grens" betekent.
Bekijken Lebesgue-integraal en Limiet
Lineaire combinatie
In de lineaire algebra is een lineaire combinatie w van eindig veel elementen u_1, u_2, \dots, u_n uit een vectorruimte V over een Lichaam (Ned) / veld (Be) K, een som van veelvouden van deze elementen.
Bekijken Lebesgue-integraal en Lineaire combinatie
Maatruimte
In de maattheorie, een deelgebied van de wiskunde is een maatruimte een geordend drietal (X,\Sigma,\mu), bestaande uit een niet-lege verzameling X, een σ-algebra \Sigma van deelverzamelingen van X en een maat \mu daarop.
Bekijken Lebesgue-integraal en Maatruimte
Maattheorie
De maattheorie is het deelgebied van de wiskunde dat de elementaire begrippen van maat (lengte, oppervlakte en volume) veralgemeent, zodat ook aan ingewikkelder verzamelingen dan die van 'gewone' punten in een ruimte een maat kan worden toegekend.
Bekijken Lebesgue-integraal en Maattheorie
Monotone-convergentiestelling
Met monotone-convergentiestelling worden in de wiskunde enkele resultaten aangeduid die betrekking hebben op de convergentie van monotone rijen, reeksen of functierijen.
Bekijken Lebesgue-integraal en Monotone-convergentiestelling
Nulverzameling
In de wiskunde is een nulverzameling een verzameling met maat nul.
Bekijken Lebesgue-integraal en Nulverzameling
Primitieve functie
In de integraalrekening is een primitieve functie van een gegeven functie f elke functie, vaak aangeduid met F, waarvan de afgeleide gelijk is f. Een primitieve functie van f is op een daarbij op te tellen vast getal (een additieve constante) na bepaald; de afgeleide van een vast getal is immers nul.
Bekijken Lebesgue-integraal en Primitieve functie
Reeks (wiskunde)
Het wiskundige begrip reeks is een uitbreiding van de optelling van rationale getallen, reële getallen, complexe getallen, functies, etc., tot het geval van een oneindige rij termen.
Bekijken Lebesgue-integraal en Reeks (wiskunde)
Riemannintegratie
Integraal als oppervlakte onder een functielijn De riemannintegratie is een methode binnen de integraalrekening, die door de Duitse wiskundige Bernhard Riemann is ontwikkeld om op een interval de oppervlakte onder de grafiek van een functie te berekenen.
Bekijken Lebesgue-integraal en Riemannintegratie
Sigma-algebra
In de wiskunde is een sigma-algebra, σ-algebra of stam een collectie deelverzamelingen van een gegeven verzameling die niet alleen een algebra van verzamelingen is, maar waarvoor als extra eigenschap geldt dat ook de vereniging van aftelbare deelcollecties tot de collectie behoort (vandaar de terminologie sigma).
Bekijken Lebesgue-integraal en Sigma-algebra
Volledig (maattheorie)
In de maattheorie, een tak van de wiskunde, noemt men een maatruimte volledig als alle deelverzamelingen van nulverzamelingen meetbaar zijn.
Bekijken Lebesgue-integraal en Volledig (maattheorie)